بازار؛ گروه بین الملل: شورای آتلانتیک در مقاله ای با قلم «دانیل تانبام» نوشت: «استیون منوچین»، وزیر سابق خزانه‌داری آمریکا زمانی اظهار داشت که نیمی از وقت خود را صرف تحریم‌ها کرده است. تحریم‌ها به‌عنوان ابزاری کلیدی در استراتژی سیاست خارجی دولت ترامپ، که بر کمپین فشار حداکثری اقتصادی علیه ایران متمرکز بود، عمل کرد. منطقی است انتظار داشته باشیم که تحریم‌ها نقش برجسته‌ای در دستور کار سیاست خارجی ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری او داشته باشند، با توجه به اینکه افرادی که احتمالاً به تیم‌های تحریمی وزارت خزانه‌داری و وزارت امور خارجه دولت دوم ترامپ ملحق می‌شوند، قبلاً در دوره ترامپ خدمت کرده‌اند. معمار کمپین «فشار حداکثری اقتصادی» علیه ایران، تلاش‌های وزارت امور خارجه برای انتقال را رهبری می‌کند. سناتور «مارکو روبیو» که از طرفداران تحریم‌ها و شاهین ایران و چین محسوب می‌شود، به عنوان وزیر امور خارجه معرفی شده است که نشان‌دهنده تمرکز جهت‌دار تحریم‌های سنگین دولت جدید است.
هر تلاشی جهت گسترش یا کاهش احتمالی تحریم ها علیه روسیه عمدتاً توسط کسی که در نقش های کلیدی شورای امنیت ملی، خزانه داری و وزارت امور خارجه و همچنین کنگره ایالات متحده منصوب شود، هدایت می شود
در سطح جهان نگرانی وجود دارد که دولت دوم ترامپ چه معنایی برای تحریم‌های مرتبط با روسیه خواهد داشت، به ویژه اگر این تحریم‌ها به‌عنوان بخشی از توافق برای پایان دادن به بحران اوکراین به سرعت لغو شوند. تحریم‌ها علیه روسیه تا به امروز یک تلاش چندجانبه واقعی بوده است، به طوری که ده‌ها کشور در این برنامه مشترک شده‌اند و هماهنگی‌های زیادی میان شرکای گروه هفت (G۷) و تیم‌های اتحادیه اروپا انجام شده است. در حالی که ترامپ رئیس جمهور منتخب اظهارات خاصی در مورد استفاده از تحریم ها علیه روسیه ارائه نکرده است، ممکن است برای تغییر آنها اقدام کند. با توجه به این احتمال، توجه به این نکته مهم است که رئیس جمهور تنها تصمیم گیرنده نیست.
هر گام بعدی در گسترش یا کاهش احتمالی تحریم ها علیه روسیه عمدتاً توسط هر کسی که در نقش های کلیدی در شورای امنیت ملی، خزانه داری و وزارت امور خارجه و همچنین کنگره ایالات متحده منصوب شود، هدایت می شود. در یک تلاش دو حزبی فوق‌العاده در سال ۲۰۱۷، در دوران دولت اول ترامپ، قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طریق تحریم‌ها (CAATSA) تا حدی برای محدود کردن توانایی رئیس‌جمهور برای لغو یکجانبه تحریم‌ها علیه کشورهایی مانند روسیه تصویب شد. این قانون از رئیس جمهور می خواهد که قبل از لغو تحریم های روسیه، گزارشی را به کمیته های مربوطه و رهبری کنگره ارائه کند. با این حال، این قانون به تحریم‌های دوران بایدن پس از حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ تعمیم نمی‌یابد. در حالی که نگرانی‌های شرکای گروه ۷ در مورد احتمال لغو تحریم‌های آمریکا علیه روسیه معتبر است، چندین حلقه رویه‌ای وجود دارد که دولت بعدی آن را انجام خواهد داد.
اگر دولت بعدی تصمیم به گسترش تحریم‌ها علیه روسیه بگیرد، یک ابزار وجود دارد که به شکل محدود در دولت اول ترامپ مورد استفاده قرار گرفت: تحریم‌های ثانویه. تحریم‌های ثانویه کشورها را مجبور می‌کند بین تجارت با تحریم‌کننده‌ها یا کسانی که موضوع تحریم هستند، یکی را انتخاب کنند. دولت اوباما از تحریم های ثانویه برای آوردن ایران به میز مذاکره برای تشکیل برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در سال ۲۰۱۵ استفاده کرد، توافقی که ترامپ در نهایت در سال ۲۰۱۸ آن را رها کرد. تحریم های ثانویه مربوط به روسیه توسط بایدن در دسامبر ۲۰۲۳ اعمال شد و کم کم شروع به اجرا شده اند. می توان تصور کرد که این ابزار سیاست خارجی می تواند به عنوان چوب دیگری در استراتژی ترامپ مورد استفاده قرار گیرد تا کشورهای غیرمتعهد از جمله متحدان فعلی ایالات متحده را وادار کند تا با اهداف آمریکا در مورد روسیه یا دیگر اولویت های امنیت ملی مانند چین همسو شوند.
با توجه به الزامات قانون ضد تحریم های خارجی و ممنوعیت های کنترل صادراتی که چین برای مواد معدنی خاکی کمیاب و فلزات گرانبها وضع کرده است، ترامپ رویکرد دیپلماتیک تری نسبت به چین اتخاذ خواهد کرد
با این حال، روابط با چین به اندازه زمانی که ترامپ نزدیک به چهار سال پیش قدرت را ترک کرد، پرتنش نیست. دولت بایدن پس از اینکه تنش ها در جریان حادثه بالون جاسوسی در سال ۲۰۲۳ به اوج خود رسید، به دنبال تنظیم مجدد روابط آمریکا و چین بود و تا حد زیادی مسیر کنترل صادرات و سیاست تحریمی را که در دوران دولت ترامپ آغاز شد، دنبال کرد. تنش ها در این زمان به طور قابل توجهی کاهش یافت، اما تعرفه های دوران ترامپ که اقدامات تجاری چین را هدف قرار می داد، کاهش نداد. کارگروه اقتصادی بین ایالات متحده و چین در اکتبر ۲۰۲۳ تشکیل شد تا به عنوان یک کانال در حال انجام برای بحث در مورد موضوعات سیاست اقتصادی دوجانبه از جمله تغییرات آب و هوا، سرمایه مورد نیاز و قاچاق مواد مخدر و ... باشد.
با توجه به لفاظی های رئیس جمهور منتخب در مسیر مبارزات انتخاباتی در مورد اهمیت ایجاد روابط با دشمنان، هنوز این سوال مطرح است که آیا وی پس از روی کار آمدن تاکتیک های تجاری و تهدیدات تعرفه ای خود را علیه چین از سر خواهد گرفت یا خیر. چشم انداز چین از زمان خروج ترامپ از کاخ سفید تغییر کرده و چین قانون ضد تحریم های خارجی را در سال ۲۰۲۱ اعمال کرد. این قانون تبعیت از تحریم های خارجی در چین را ممنوع می کند و توانایی هر تجارت آمریکایی را برای پیروی کامل از مقرارت آمریکا پیچیده می کند. می توان تصور کرد که بین الزامات قانون ضد تحریم های خارجی و ممنوعیت های کنترل صادراتی که چین برای مواد معدنی خاکی کمیاب و فلزات گرانبها وضع کرده است، ترامپ رویکرد دیپلماتیک تری نسبت به چین اتخاذ کند تا مبادا زنجیره تامین جهانی را به طور گسترده ای مختل کند.
نظر شما