به گزارش بازار، سیم کشی ساختمان از مهمترین کارها در ساخت و ساز و یا نوسازی ساختمان است که در مراحل پایانی کار انجام میشود. در صورتی که ساختمان نوساز باشد باید صفر تا صد برقکشی انجام شود. در ابتدا باید نقشه برق ساختمان طراحی شده، سیمهای الکتریکی به وسیله انشعاب و لولهگذاری داخل دیوارها قرار بگیرد، تابلو برق، جعبه تقسیم و جعبه فیوز نصب تا جریان برق به داخل ساختمان هدایت شود. در ادامه مختصری از سیمکشی شرح داده خواهد شد و به بهترین نکات در سیم کشی ساختمان اشاره خواهد شد.
انواع سیم کشی ساختمان
سیمکشی ساختمان به دو صورت روکار و توکار انجام میشود که نوع آن با توجه به کاربرد ساختمان از اداری، تجاری یا مسکونی تعیین میشود. انجام سیمکشی تنها توسط برقکار متخصص ساختمان انجام میگیرد تا الزامات امنیتی رعایت شود.
سیمکشی توکار
در نوع توکار همه سیمها، اتصالات و کابلها داخل دیوار و زیر گچ یا سیمان قرار گرفته و یا از لولههایی که داخل دیوار برای این منظور تعبیه شده قرار میگیرند. در این روش علاوه بر حفظ ایمنی بیشتر، زیبایی و نظم محیط نیز چند برابر میَشود. سیمکشی توکار به چند طریق انجام میَگیرد:
- جعبه تقسیم: از این روش بیشتر در قدیم استفاده میشد و امروزه استفاده از آن کمتر شده است. سیم و کابلها در روش جعبه تقسیم به صورت افقی از درون مجرایی عبور میکند که در قسمت بالای دیوار قرار میگیرد.
- جعبه فیوز: هر بخش از ساختمان به مقدار مشخصی جریان الکتریکی نیاز دارد و نیازها بخشهای مختلف با یکدیگر یکسان نیست. از این رو، سیمها را از داخل جعبه فیوز عبور میدهند تا هر بخش مقدار مورد نیاز جریان الکتریکی را دریافت کند.
- کلید و پریز: سیمکشی در این روش مطابق با اندازه جعبه کلید و پریز انجام میشود. به این ترتیب سیمها، کلید و پریز داخل محفظهای قرار میگیرد که در دیوار قرار گرفته است. این روش از پرکاربردترین روشهاست که به سادگی دسترسی به سیم و کابلها را از طریق باز کردن پیچ و مهره، فراهم میکند.
سیمکشی روکار
معمولاً این روش برای ساختمانهای قدیمی که نیاز به بازسازی در سیمکشی برق دارند، انجام میشود. تمامی سیمها به صورت روکار و از روی دیوار عبور میکند و در معرض دید قرار میگیرد. امروزه برخی از این سیمکشیهای روکار را با داکت میپوشانند تا ظاهری زیباتر به فضا دهد.
نکاتی برای سیمکشی ساختمان
یکی از مهمترین قسمتهای اجرای تأسیسات الکتریکال، اجرای لولهکشی میباشد. انواع لولههای پلاستیکی و فلزی در صنعت ساختمانسازی مورد استفاده قرار میگیرند. رایجترین این لولهها، لولههای صلب، PVC خم سرد و لولههای PVC خم گرم میباشد. لولههای خرطومی و لولههای پلیآمپر، از دیگر انواع لولههای پلاستیکی مورد استفاده میباشند.
لولههای فلزی نیز نوع دیگری از لولههای مورد استفاده در صنعت ساختمان میباشد که انواع لولههای فولادی، لولههای گالوانیزه سرد و گالوانیزه گرم و همچنین لولههای فلکسیبل فلزی تقسیم میگردند. استفاده از لولههای برق اشاره شده در بالا نیاز به برخی ملاحظات و الزامات فنی دارد که در مبحث ۱۳ مقررات ملی ساختمان به طور کامل شرح داده شده است.
در زیر به چند نمونه از الزامات اشاره خواهد شد که در جدول ۱۳-۷-۳-۲ از مبحث ۱۳ مقررات ملی ساختمان (تکلیف مدلهای مختلف لولههای برق به نسبت کاربردشان به شکل روکار و توکار) مشخص کرده است.
ملاحظات و الزامات فنی استفاده از لولههای برق
- استفاده از لولههای خرطومی و پیآمید از نوع خودسوز کاملاً ممنوع میباشد.
- لولههای فولادی PG از نوع سیاه یا گالوانیزه: در انواع ساختمانهای اداری، مسکونی، صنعتی، بیمارستانی و تمامی تیپهای مختلف ساختمانی به شکل روکار و توکار مورد استفاده قرار میگیرد.
- لولههای فولادی خرطومی بدون روکش: مجاز به استفاده روکار و توکار در تمامی تیپهای ساختمانی میباشند.
- لولههای فولادی خرطومی با روکش: مجاز به استفاده روکار و توکار در تمامی تیپهای ساختمانی میباشند.
- لولههای پلاستیکی صلب از نوع غیرنسوز: مجاز به استفاده به شکل روکار و توکار در تمامی تیپهای ساختمانی میباشد. در محیطهایی با خطر خوردگی نیز کاربرد دارند.
- لولههای پلاستیکی خرطومی غیرخودسوز: فقط به شکل توکار و دفن زیر ملات مورد استفاده قرار میگیرد و تحت هیچ شرایطی به صورت روکار مجاز به استفاده نمیباشد.
شایان ذکر است مطابق با مبحث ۱۳ بند ۱۳-۷-۳-۲-۱ لولهکشیهایی که در داخل بتن، دیواره کف، سقف و... به صورت دفنی اجرا میگردد، لولهکشی توکار محسوب میگردد.
نکته حائز اهمیت در کاربرد لولههای خرطومی غیرخودسوز عدم استفاده از این نوع لولهها در کف ساختمان میباشد. لولههای کف باید از نوع پلاستیکی، صلب یا فولادی اجرا و بعد از آن در مقابل ضربات مکانیکی از طریق ماهیچهکشی محافظت شوند.
در انتها اشاره به این موضوع که تمامی لولهها باید دارای کد استاندارد ۱۰ رقمی باشند، بسیار مهم و ضروری میباشد که توسط تمامی ناظران سازمان نظام مهندسی بررسی و در صورت عدم وجود استاندارد، تأیید ناظر را دریافت نخواهند نمود. جهت دریافت تأییدیه از سازمان ملی استاندارد ایران باید کد ۱۰ رقمی موجود در بدنه لوله را به شماره ۱۰۰۰۱۵۱۷ پیامک کنید تا در جواب پیامک، معتبر بودن یا نبودن استاندارد را استعلام بگیرید.
نظر شما