سمیه شوریابی؛ بازار: علی عباسیان کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه در رابطه با نقش و جایگاه بازار سرمایه در برنامه هفتم توسعه، اظهار داشت: متأسفانه علی رغم اینکه دولت سیزدهم با شعار "بورس اولویت اول است" آمده بود اما وقتی برنامه هفتم توسعه را بررسی می‌کنیم می‌بینیم که فقط یک بار اسم بازار سرمایه نام برده شده است که آن هم صرفاً به دید تأمین مالی می باشد.
وی افزود: متأسفانه دولت سیزدهم بازار سرمایه را به دید قلّک می‌بیند و هر زمان که نیاز مالی داشته باشد با فروش اوراق اقدام به تأمین مالی می‌کند و منافع سهامداران خرد برای آن اهمیتی ندارد.
این کارشناس بازار سرمایه در ادامه تشریح کرد: برنامه هفتم توسعه از سال ۱۴۰۲ شروع و در سال ۱۴۰۶ به پایان می‌رسد و در طول این پنج سال دولت هیچ گونه جایگاهی برای بازار سرمایه در نظر نگرفته است، این در حالی می باشد که در بندهای یک و سه و ۱۶ اقتصاد مقاومتی و گام دوم انقلاب و سیاست های ابلاغی اصل ۴۴ قانون اساسی و نیز سیاست های ابلاغی برنامه ششم توسعه در اسناد بالا دستی به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر اهمیت بازار سرمایه تأکید شده است اما دولت بدون توجه به اسناد بالا دستی قصد دارد برنامه هفتم توسعه را نیز بدون توجه به بازار سرمایه در مجلس تصویب کرده و اجرا نماید.
عباسیان همچنین در مقایسه برنامه ششم و هفتم توسعه، تأکید کرد: در برنامه ششم توسعه در دو بند به صورت مستقیم به بازار سرمایه پرداخته است اما در برنامه هفتم توسعه کوچکترین اهمیتی برای بازار سرمایه داده نشده است ضمن اینکه با توجه با سهامدار بودن بیش از ۵۰ میلیون نفر در کشور باید توجه ویژه ای به این بازار صورت گیرد چرا که در صورت عدم توجه به این بازار نه تنها سرمایه اقتصادی بلکه سرمایه اجتماعی نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
نظر شما