احمدرضا صباغی؛ بازار:صنایع دارویی با توجه به اینکه بودجه کمی را به خود اختصاص دادهاند، سال ۱۴۰۲ را باید به سختی سپری کنند. انتقادهای بسیاری از نمایندگان مجلس و فعالان صنایع دارویی از تصویب بودجه ناچیز برای صنعت دارو در حالی همچنان تداوم دارد که در حوزه صادرات و واردات دارو، ایران به عنوان یک کشور تاثیرگذار در خاورمیانه به جایگاه واقعی خود نرسیده است.
صادرات و واردات دارو به عنوان یک مکانیزم پراهمیت برای صنعت داروی کشور میتواند نقش مهم و تاثیرگذاری در تامین داروهای مختلف در ایران داشته باشد، ولی متاسفانه شاهد وقوع این اتفاق هستیم که فعالان صنایع دارویی نسبت به واردات و صادرات دارو با چالشهای متعددی روبرو هستند. بهمنظور بررسی مشکلات واردات و صادرات در صنعت داروی کشور به سراغ دو تن از فعالان این حوزه رفتهایم تا نظر آنها درباره این موضوع مهم جویا شویم.
انجام صادرات هر محصولی در هر صنعتی نیازمند توافقها وتعاملات سیاسی و اقتصادی در گام نخست بین دو کشور است
کاهش ۳۰۰ میلیون دلاری صادرات دارو طی ۴ سال گذشته
مهدی پیرصالحی، عضو هیأت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، با اشاره به اینکه موضوع صادرات دارو در ایران تا حد زیادی به تعاملات سیاسی و نوسانات ارزی بستگی دارد، گفت: انجام صادرات هر محصولی در هر صنعتی نیازمند توافقها وتعاملات سیاسی و اقتصادی در گام نخست بین دو کشور است و دستگاه دیپلماسی کشور باید این ضرورت را در نظر بگیرید که اگر بخواهیم کشورمان در مسیر توسعه گام بردارد نیازمند رشد همهجانبه صادرات و واردات در تمام صنایع هستیم.
پیرصالحی تصریحکرد: متاسفانه تحریمها آثار منفی بر تعاملات تجاری ایران گذاشته است به طوریکه روند جابجایی و انتقال پول را مختل کرده است و باید دولت برای فعالان دارویی در کشور در این زمینه چارهای اساسی درنظربگیرد. باید در حوزه قوانین و مقررات که مربوط به صادرات دارو در ایران میشود، به طور کلی بازنگری کرد، زیرا موضوع صادرات و واردات دارو در این قوانین به عنوان یک بحث گذری و پیش پاافتاده مطرح شده است.
عضو هیأت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران افزود: از دیگر چالشهای مهم برای صادرکنندگان دارو در ایران میتوان به موانعی اشاره کرد که از سوی وزارت بهداشت و گمرک کشور برای صادرکنندگان ایجاد شده و سبب بروز مشکلات متعدد و در پارهای از مواقع چالشهای حل نشدنی شده است.
وی تاکیدکرد: از سال ۱۳۹۸ که شاهد اجرایی شدن تحریمهای سنگین و ظالمانه علیه کشور بودیم به تدریج روند نزولی صادرات شدت بیشتری گرفت به طوری که طی ۴ سال گذشته از صادرات ۳۵۰ میلیون دلاری دارو به صادرات ۵۰ میلیون دلاری دارو رسیدهایم که به نوعی فاجعهبار است.
پیرصالحی با اشاره به اینکه میزان واردات دارو به کشور حتی در زمان اوج تحریمها به بیش از یک میلیارد دلار رسیده است، گفت: بین صادرات و واردات دارو به کشور هیچگونه نسبتی وجود ندارد و این در حالی است که جذابیت واردات دارو بسیاری از تولیدکنندگان و صادرکنندگان را تبدیل به واردکننده کرده است.
بیش از ۹۶ درصد داروهای کشور در داخل تولید میشود و ۴ درصد از داروهای کشور هم وارد میشوند که این میزان بیش از ۳۰ درصد از ارزش داروهای موجود در ایران را تشکیل میدهد
تولید تنها راه نجات برای مقابله با هزینههای هنگفت واردات دارو به کشور
مجتبی بوربور، نایبرئیس اتحادیه واردکنندگان دارو با بیان اینکه نوسانات نرخ ارز موجب نابسامانی در واردات دارو به کشور شده است، گفت: دیر و زود شدن در تامین ارز واردات دارو را به کشور را به مشکلات فراوان روبرو کرده است. قیمتگذاری دارو در زمان واردات موضوع دیگری است که فعالان این حوزه را با مشکلات فراوان روبرو کرده است، زیرا نوسانات ارزی سبب خواهد تا در درج قیمت داروهای وارداتی با چالشهای فراوان روبرو شویم.
بوربور گفت: چرا باید روند قیمتی داروهای خارجی در بازارهای جهانی کاهشی باشد ولی این روند در این افزایشی و برخلاف روند جهانی باشد؟ بسیاری از سرمها و داروهای اطفال در لیست داروهایی هستند که باید برای تسهیل در واردات آنها دولت راهکارهای مهمی را عملیاتی کند ولی متاسفانه در این حوزه شاهد وقوع اتفاق مثبتی نیستیم.
بوربور اظهارکرد: بیش از ۹۶ درصد داروهای کشور در داخل تولید میشود و ۴ درصد از داروهای کشور هم وارد میشوند که این میزان بیش از ۳۰ درصد از ارزش داروهای موجود در ایران را تشکیل میدهد.
وی با اشاره به اینکه حذف ارز ترجیحی برای واردات دارو موجب شده است تا گرانی دارو بیشتر از گذشته شود، گفت: تخصیص نرخ ارز نیمایی به صنایع دارویی به نوعی خود گرانی داروهای وارداتی را رقم زده است و سود واردکنندگان دارو به کشور به دلیل اتخاذ سیاستهای دوگانه دولت نسبت به واردات و نوسانات ارزی از طرف دیگر نسبت به گذشته روند نزولی داشته است و اگر در بازار شاهد کمبود برخی از داروهای مهم وارداتی هستیم به همین دلیل است.
نایبرئیس اتحادیه واردکنندگان دارو با بیان اینکه دولت باید مشوقهای زیادی برای تولید داروهای خارجی در کشور در نظر بگیرد، اضافهکرد: چرا نباید در داخل کشور توانایی ساخت داروهای مهم و کمیاب خارجی را داشته باشیم؟ و راهحل مهم برای پوشش تقاضای داروهای خارجی در بازار را رونق تولید عنوان کرد و گفت: بسیاری از کشورهای جهان وقتی حساب وکتاب میکنند که واردات یک یا چند قلم داروی خاص به کشور متحمل هزینه بالایی است، در مسیر تولید آن داروها در داخل کشور خودشان گام برداشته و پس از مدتی کشور را از این لحاظ به خودکفایی میرسانند.
نظر شما