بازار؛ گروه صنعت: کمبود نقدینگی در شرکت های داروسازی یکی از چالش هایی است که بعد از حذف ناگهانی ارز ترجیحی و عدم به روز رسانی به موقع قیمت ها اتفاق افتاد؛ موضوعی که منجر شد داروسازان نتوانند نقدینگی مورد نیازشان را تامین کنند و هیچ بانکی هم به رغم دستور بانک مرکزی نسبت به اهدای تسهیلات بانکی زیر بار پرداخت وام به آن ها نرفت. از این رو در نتیجه این تصمیمات شتاب زده در برهه ای از زمان شاهد کمبود های دارویی شدیم.
هرچند ارز ترجیحی از صنعت دارو حذف شد تا فاصله ارز آزاد با منابع ارزی که به شرکت های دارویی اختصاص می یافت کاهش یابد اما خیلی زود با روند صعودی ارز دوباره شرایط برای ارز نیمایی به همان وضعیت ارز ترجیحی برگشت و آن فاصله معنا دار ایجاد شد. اتفاقی که اکنون به کمبود منابع ارز ترجیحی برای صنعت دارو رسیده است. در رابطه با مشکلات صنعت دارو علی گودرزی مدیرعامل شرکت داروسازی سبحان انکولوژی در گفت و گو با بازار توضیح می دهد:
* ۱۴۰۱ سال سختی برای داروسازان سراسر کشور بود، به عنوان یک داروساز به نظرتان مسئولان کجای راه را اشتباه رفتند که این صنعت اینقدر دچار مشکلات شد؟
طرح دارویار باید اجرا می شد؛ چرا که فاصله نرخ ارز ترجیحی و ارز نیمایی و آزاد به قدری زیاد بود که ادامه تخصیص این ارز باعث ایجاد رانت برای عده ای خاص شده بود. از طرفی امکان صادرات با تخصیص ارز ترجیحی فراهم نبود. بنابراین به نظر می رسید با اجرای طرح دارویار شرایط صادرات محصولات دارویی به خارج از کشور بهبود یابد.
عدم تحقق وعده های بانک مرکزی برای پرداخت تسهیلات به صنعت دارو باعث شکست داروسازان در صادرات شد
هرچند شرایط خوبی برای صادرات تولیدات دارویی با حذف ارز ترجیحی از این صنعت فراهم شد اما به این دلیل که فاصله ارز ترجیحی تا نیمایی بر اساس وعده ای که از سوی بانک مرکزی برای تخصیص تسهیلات داده شده بود محقق نشد نتوانستیم از فرصتی که پیش آمد بهره ببریم.
* اگر بانک مرکزی به موقع تسهیلات مورد نیاز برای پرکردن خلا نقدینگی ایجاد شده در درون شرکت های داروسازی به واسطه حذف ارز ترجیحی را پرداخت می کرد، به نظرتان شرایط برای صنعت دارو چطور پیش می رفت؟
بانک مرکزی قدری تسهیلات پرداخت کرد اما به میزانی نبود که بتواند خلا ایجاد شده در نتیجه تبدیل ارز از ترجیحی به نیمایی را برای شرکت های داروسازی پر کند. به طبع آن شرکت های دارویی نیز نتوانستند سفارش گذاری کنند و خرید انجام دهند.
از طرفی هر روز نرخ ارز نیمایی هم بالا و بالاتر می رود؛ به طوری شاید به اسم نرخ ارز نیمایی ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان باشد اما پیدا کردن آن با این رقم چندان ساده نیست و در اکثر موارد بین ۳۶ هزار تومان تا ۳۷ هزار تومان معامله می شود. بنابراین این اتفاقی است که در صنعت داروسازی رخ داده و امیدواریم حداقل بخشی از خلا نقدینگی را از طریق بازگشت سریع سرمایه از بیمه ها دریافت کنیم تا چرخ تولید این صنعت همچنان با سرعت بچرخد.
* برای سال ۱۴۰۲ چه پیشنهادی به مسئولان و هم صنف های خودتان برای بهبود وضعیت صنعت دارو دارید؟ آیا می توان شرایط بهتری را در این سال رقم زد؟
به نظر بنده برای سال آینده توجه به بحث تقویت صادرات حائز اهمیت است و باید با یک دید تازه ای به آن توجه داشت؛ چرا که بالاخره پول آن راحت تر بر می گردد و ارزی آن نیز راحت تر می تواند در صنعت دارو خرج و هزینه شود.
آشفتگی مدیریتی صنعت دارو با تزریق تسهیلات مالی هم برطرف نمی شود
همچنین رویکرد سازمان غذا و دارو در بحث قیمت گذاری نیازمند اصلاح است تا شرکت ها نفسی بکشند و بتوانند ادامه حیات داشته باشند. همچنین در نهایت به نظر می رسد جنبه های مدیریتی در خود صنعت دارو هم اکنون دچار نقصان شده است؛ چرا که به نظر می رسد شرکت های دارویی خودشان گریبان گیر مشکلات مدیریتی هستند. هلدینگ های بزرگ را نگاه کنید ببینید وضعیت مدیریتی شان به چه صورت است؟ همه این ها تاثیرات مستقیمی بر روی زنجیره دارویی می گذارند.
بنابراین حتی ممکن است منابع زیادی هم به شرکت ها داده شود اما تا زمانی که مدیریت شرکت ها تحت تاثیر است نمی توان آینده خوبی این صنعت متصور شد. همچنین اکنون خیلی از شرکت ها یا مدیرعامل ثبت شده یا هیئت مدیره ندارند. بنابراین یک آشفتگی در خود زنجیره تامین دارو توسط شرکت های دارویی انجام می شود که نیازمند اصلاح است.
نظر شما