به گزارش بازار، از آنجا که کره جنوبی یکی از پائینترین آمارهای زاد و ولد را در جهان داراست، دولت این کشور تلاش دارد تا این وضعیت را تغییر دهد. دولت سئول برای دستیابی به این هدف و ترغیب جوانان به ازدواج کردن و تشکیل خانواده، کمکها و حمایتها در زمینه مراقبت از کودک را افزایش داده است.
نخستین نوزادانی که در سال نو (میلادی) در کره جنوبی به دنیا آمدند: آنها دوقلویی هستند که یکی از آنها در آغوش پدر و دیگری در آغوش مادربزرگش آرام گرفته اند. این صدای آغاز زندگی آنها در کشوری است که از سال ۲۰۲۰ رشد جمعیت منفی پیدا کرده است. یعنی اینکه شمار فوتیها در این کشور همواره بیشتر از شمار متولدین است. رئیس جمهور کره جنوبی میگوید دولت در ۱۶ سال گذشته بیش از ۲۲۰ میلیارد دلار برای کمک به بالا رفتن نرخ زاد و ولد هزینه کرده است.
یون سوک یئول، رئیس جمهور کره جنوبی گفت: ما به سیاستهای موثری نیاز داریم که بر پایه عوام فریبی استوار نباشد، بلکه پایه آن علم و آگاهی و آمار باشد. به هر حال، تخفیفها و امتیازها ادامه خواهند یافت.
از روز یکم ژانویه (۲۰۲۳) مادران در کره جنوبی هر ماهه برای هر فرزند معادل ۵۵۰ دلار آمریکا دریافت خواهند کرد. قرار است این رقم تا سال آینده به (معادل) ۸۰۰ دلار افزایش یابد. برای کسانی که ساکن این منطقه از سئول - منطقه کاندن - که پائینترین میزان زاد و ولد را در سئول داراست - باشند، جایزه یک مرتبهای ۱۵۰۰ دلار در انتظار آنهاست و این رقم چنانچه فرزند تازه متولد شده، سومین یا چهارمین فرزند باشد، بالاتر میرود.
کان یو جین چشم انتظار تولد فرزند دومش در ماه آینده است. وقتی که فرزند نخست او به دنیا آمد وی (به ناچار) کارش را که مشاور آموزشی بود، ترک کرد. او از این کمک نقدی تازه دولت استقبال میکند چرا که با آن میتواند برای خرید هزینههای اضافه از جمله خرید پوشک و شیر (خشک) استفاده کند. با این حال کمک واقعی بیشتر - از جمله کسی که به او در انجام کارهای شخصی کمک کند - برای او هنوز فراهم نشده و در دسترس نیست.
کان یو جین گفت: این همان خدمتی است که من واقعا به آن نیاز دارم، چون که من دو فرزند خواهم داشت و در صورتی که کودک بزرگترم بیمار شود، باید او را به بیمارستان ببرم. در چنین وضعیتی، باید نوزادم را به سختی زیر بغلم بگیرم و او را نیز به بیمارستان ببرم. این وضع بسیار سخت است چرا که همسرم نمیتواند ۲۴ ساعته و هفت روز هفته در خانه باشد و لازم است که سر کار برود.
یک جامعه شناس با بیان اینکه دولت نتوانسته است به هدف مدنظرش دست یابد، به کودکان و نوجوانانی اشاره میکند که درآمد پائینی دارند و دورنمای روشن و باثباتی در پیش رویشان نیست، وضعیتی که سبب افزایش رقابت و بالا رفتن بی اعتمادی میان نسلها میشود.
با افزایش یافتن طول عمر، اقتصاددانان پیش بینی میکنند تا سال ۲۰۵۰ برای هر یکصد خانواده کارگر کرهای ۷۶ نفر وابسته خواهند بود هم از گروه کودکان و هم از گروه سالمندان. حال دولت باید تصمیم بگیرد چگونه از به هم خوردن توازن جمعیتی جلوگیری کند تا از تبدیل شدن آن به جنگ بر سر منابع محدود پیشگیری شود.
نظر شما