به گزارش بازار، دینا شهرامپور هیات علمی مؤسسه علوم و صنایع غذایی معتقد است هر ساله حدود ۳۰ درصد از محصولات زراعی و باغی کشور در نتیجه عدم رعایت شرایط صحیح نگهداری و انبارداری در اثر فساد میکروبی و آلودگی کپکی به صورت ضایعات از دست میروند، ضمن آنکه حد مجاز باقیمانده سموم و آلایندهها و بارمیکروبی در استانداردهای ملی موادغذایی گاه بالاتر از استانداردهای بینالمللی در نظر گرفته میشود که این امر صادرات محصولاتی، چون پسته و زعفران را به کشورهای پیشرفته با مشکل مواجه کرده است.
تأمین غذای سالم و ایمن از گذشتههای دور به عنوان یک مساله اساسی برای حفظ سلامت انسان مطرح بوده است، ولی علی رغم تلاش دولتها برای بهبود ایمنی محصولات غذایی، بروز بیماریهای ناشی از مصرف غذای غیر ایمن همچنان به عنوان یک مسأله مهم، سلامت کشورهای پیشرفته و درحال توسعه را به خطر میاندازد.
بر اساس آمارها، مرگ و میر سالانه ۱.۸ میلیون نفر در نتیجه بیماریهای گوارشی با مصرف آب یا غذای آلوده، گویای اهمیت توجه به این موضوع است. از سوی دیگر از آنجا که بیش از ۲۰۰ بیماری شناخته شده از طریق غذا انتقال پیدا میکنند، آمادهسازی غذا به شکل مطلوب میتواند از بسیاری از بیماریهای ناشی از غذا جلوگیری کند.
شهرامپور، عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی گفت، ایمنی غذایی را به کلیه ساز و کارها و اقدامات نظارتی به منظور تولید غذای عاری از هرگونه آلودگی بیولوژیکی، شیمیایی، فیزیکی و رادیولوژیکی در زنجیره تولید غذا از مزرعه تا سفره دانست.
وی افزود: در ماده غذایی ایمن عوامل مخاطره آمیز برای سلامت مانند میکروارگانیسمهای بیماریزا، سموم و آلایندههای شیمیایی و ... حضور ندارند، بنابراین مصرف کننده میتواند با اطمینان خاطر و بدون ترس از ایجاد بیماری، ماده غذایی را مصرف کند.
شهرامپور خاطر نشان کرد: این در حالی است که متاسفانه در برخی موارد در بین عموم افراد، "امنیت غذایی" به جای "ایمنی غذایی" به کار میرود، حال آن که این دو مفهوم، معانی جداگانهای دارند. امنیت غذایی به فراهمی، دسترسی پایدار و همیشگی آحاد مردم به منابع غذایی اشاره دارد، در حالی که ایمنی غذایی به دسترسی به غذای فاقد آلودگی توجه داشته و از آن جایی که با سلامت افراد جامعه در ارتباط است، اهمیت ویژهای دارد.
عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی ادامه داد: از این رو سیاستهای کلی سلامت به کاهش مخاطرات و آلودگیهای تهدیدکننده سلامت و اصلاح الگوی سبک زندگی مردم در عرصه تغذیه نگاه ویژهای دارد؛ هرچند دستیابی به اهداف سیاستهای مطرح شده مستلزم اجرای صحیح آن است که همکاری دستگاهها و سازمانهای مرتبط را میطلبد.
نظر شما