آنچه در مورد لکنت زبان باید بدانیم؟

به گزارش بازار، بسیاری از کودکان خردسال هنگام یادگیری صحبت کردن دچار لکنت می شوند زیرا مغز آنها در چند سال اول زندگی هزاران کلمه و صدای جدید را پردازش می کند. برای اکثریت این کودکان، لکنت به خودی خود از بین می رود. اما برای دیگران درمان مناسب با گفتاردرمانی در لکنت زبان می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

بسیاری از کودکان خردسال هنگام یادگیری صحبت کردن دچار لکنت زبان می شوند زیرا مغز آنها در چند سال اول زندگی هزاران کلمه و صدای جدید را پردازش می کند. برای اکثریت این کودکان، لکنت زبان به خودی خود از بین می رود. اما برای دیگران درمان مناسب با گفتاردرمانی در لکنت زبان می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

چه چیزی باعث لکنت زبان می شود؟

ما می دانیم که یک مولفه ژنتیکی در لکنت وجود دارد. ما معتقدیم که منشأ لکنت با روشی که مغز کودک مسیرهای عصبی را برای گفتار و زبان ایجاد می کند، مرتبط است. در طول دوران تکامل، کودکان تحت رشد سریعی قرار می‌گیرند که آن را «انفجار زبان» می‌نامیم، زمانی که لکنت شروع می‌شود. در طول این مدت کوتاه، دایره لغات کودک به سرعت افزایش می‌یابد و شبکه‌های عصبی مغز که در گفتار درگیر هستند آنهایی که احساسات، شناخت و زبان را پردازش می‌کنند، ممکن است در هماهنگی مشکل داشته باشند.‌ لکنت زبان همچنین می تواند با مشکلات دیگری از جمله مشکلات در بیان و تولید صدای گفتار و همچنین اختلال نقص توجه و بیش فعالی همراه باشد.

چگونه والدین می توانند بین رشد زبان معمولی و لکنت زبان تفاوت قائل شوند؟

در حدود ۷۵ درصد از کودکانی که قبل از سن مدرسه لکنت دارند این مشکل بدون درمان از بین می رود. با این حال اگر والدین متوجه شوند که لکنت زبان کودکشان بیش از شش ماه طول می کشد، اگر لکنت بعد از سه و نیم سالگی شروع شده باشد یا اگر سابقه خانوادگی این عارضه را داشته باشند معمولا توصیه می کنیم به دکتر متخصص لکنت زبان مراجعه کنند. برخی از والدین ممکن است متوجه ویژگی‌های ثانویه شوند که واکنش‌هایی به خود لکنت است از جمله رفتارهای فرار مانند پلک زدن هدفمند، تکان دادن سر، استفاده بیش از حد از کلمات مانند «اوم» یا رفتارهای اجتنابی مانند ترک یک فکر یا تغییر کلماتی که قرار است در وسط جمله استفاده کنند.

آیا جستجوی درمان لکنت در کودکان مهم است؟

در پاسخ باید گفت بله بهتر است اختلالات روانی را زودتر درمان کنید. یکی از دلایل این است که وقتی بچه‌ها در دوران کودکی دچار لکنت هستند، ممکن است واکنش‌های منفی همسالان، معلمان یا بزرگسالان ناآگاه را تجربه کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، کودک ممکن است یاد بگیرد که از رفتارهایی برای فرار از لکنت استفاده کند: خودداری از گفتن آنچه واقعاً می خواهد بگوید، اجتناب از موقعیت های صحبت در مدرسه، اجتناب از کلماتی که می خواهند استفاده کنند. اگر لکنت درمان نشود، بزرگسالانی که لکنت دارند ممکن است در نهایت از مشاغل یا تعهدات شخصی که نیازهای گفتاری دارند اجتناب کنند. بنابراین با در نظر گرفتن این مشکلات بهتر است جهت مشاوره از یک دکتر متخصص گفتاردرمانی در خصوص تشخیص و درمان لکنت زبان کمک بگیرید.

چه انتظاری از متخصص گفتاردرمانی در جلسه ارزیابی داشته باشیم؟

اولین کاری که انجام می دهیم این است که از نزدیک به نحوه صحبت بیمار گوش دهیم. کودکانی که گهگاه کلمات را بدون تنش و عجله تکرار می‌کنند یا آنچه را که می‌گویند مکث می‌کنند و تجدیدنظر می‌کنند، معمولاً دچار ناهماهنگی‌های معمولی می‌شوند و نیازی به درمان ندارند. با این حال تکرار مکرر صداها، هجاها یا کلمات به خصوص سه یا تکرار بیشتر و همچنین طولانی شدن صدا (بیرون آوردن صدا) یا بلوک (تثبیت نامفهوم یا بی صدا یا ناتوانی در شروع صدا) همه نشانه هایی هستند که کودک به درمان نیاز دارد.

درمان لکنت زبان شامل چه مواردی است؟

به طور کلی هدف ما در بهترین مرکز درمان لکنت زبان دو چیز است:

۱. تشویق نگرش سالم در مورد صحبت کردن

۲. کاهش شدت و فراوانی لکنت

درمان های خاص بر اساس سن بیمار فردی هستند به عنوان مثال در میان کودکان قبل از سن مدرسه، ما اغلب از برنامه Lidcombe استفاده می کنیم، رویکردی که در آن آسیب شناس گفتار و زبان والدین کودک را به به صحبت کردن آرام تشویق می کنند این امر به شکل گیری مسیرهای عصبی جدید که لکنت را کاهش می دهد، کمک می کند. در مورد کودکان و نوجوانان مدرسه‌ای، درمان بر تکنیک‌هایی متمرکز است که به آسانی صدای کلمات، صحبت کردن با سرعت مناسب و کاهش تنش در تولید گفتار کمک می‌کند. درمان نیز متناسب با نیازهای فرد است.

برخی از کارهایی که والدین می توانند در خانه برای کمک به درمان انجام دهند؟

ما همیشه به توانایی ارتباطی کودک و همچنین نقاط قوت دیگر خارج از گفتار و زبان اشاره می کنیم. برای بزرگسالان مهم است که پذیرش خود را نشان دهند و واکنش های خود را به ناهماهنگی ها به حداقل برسانند. کودکان افکار و احساسات ما را درک می کنند و اگر والدین در مورد لکنت احساس اضطراب یا نگرانی کنند، می تواند یک چرخه معیوب ایجاد کند که در آن کودک بیشتر شروع به لکنت می کند زیرا فشار بیشتری را احساس می کند.

نکات دیگری که باید در نظر داشت:

۱. از تمام کردن افکار کودک، حتی در هنگام لکنت خودداری کنید.

۲. یک روش ساده و آرام برای صحبت کردن را مدل کنید.

۳. صراحت و صداقت را حفظ کنید. اگر کودکی به لکنت خود اشاره می کند بد نیست اذعان کنید که شما نیز متوجه لکنت او شده اید.

۴. با دقت گوش کنید و به طور کلی بر محتوای آنچه کودک می گوید تمرکز کنید تا اینکه چگونه گفته می شود.

شما می توانید از طریق شماره های ۰۹۱۲۶۱۱۷۷۴۲-۰۹۳۵۶۱۱۷۷۴۲ جهت دریافت مشاوره و درمان با ما تماس حاصل فرمایید.