بازار؛ گروه بین الملل: نشست ماه مارس فدرال رزرو پس از تکیه بر سیاست های ترازنامه در سراسر بیماری همه گیر کووید ۱۹، بازگشت به ابزار سنتی نرخ بهره را نشان داد. برای مهار تورم، فدرال رزرو پس از اینکه شش ماه قبل پیش‌بینی کرده بود که نرخ‌ها را تا سال ۲۰۲۳ روی صفر نگه می‌دارد، نرخ‌ها را ۲۵ واحد افزایش داد. خرید دارایی، که به عنوان تسهیل کمی (QE) شناخته می شود، به تقویت بازارهای مالی و اقتصاد از زمان سقوط اقتصادی در مارس ۲۰۲۰ کمک کرد.
در جلسه هفته گذشته فدرال رزرو، اولین افزایش ۵۰ واحدی نرخ بهره در ۲۲ سال گذشته نشان داد که فدرال رزرو به معنای تجارت است. در مبارزه با تورم با این حال، فدرال رزرو تصمیم گرفت ابزار مبتنی بر ترازنامه خود را دوباره فعال کند. از اول ژوئن، فدرال رزرو شروع به کاهش اندازه ترازنامه خود می کند، به عنوان مثال، انقباض کمی (QT) را انجام می دهد تا تأثیر انقباضی نرخ های بهره بالاتر را تقویت کند. این بخش نحوه عملکرد انقباض کمی را توضیح می‌دهد، اهداف آن را مورد بحث قرار می‌دهد و خطرات بالقوه این سیاست را تشریح می‌کند.
ردیاب جهانی تسهیل کمی شورای آتلانتیک نشان می دهد که فدرال رزرو در پاسخ به رکود اقتصادی ناشی از کووید ۱۹، اندازه ترازنامه خود را از طریق خرید دارایی بیش از دو برابر کرده است. اکنون فدرال رزرو در حال تغییر نقش از خریدار به فروشنده اوراق خزانه و اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن است.
اگر قرار باشد تسهیل کمی هزینه های استقراض را کاهش دهد، مخارج را تقویت کند، از رشد اقتصادی حمایت کند و در نهایت تورم را افزایش دهد، انقباض کمی هدفش برعکس است. فدرال رزرو با کوچک کردن ترازنامه خود، نقدینگی را از سیستم مالی خارج می کند و نرخ استقراض برای دارایی های طولانی مدت را افزایش می دهد تا تورم را تضعیف کند.
فدرال رزرو به جای فروش مستقیم دارایی ها، در ابتدا با جایگزین کردن اوراق بهادار سررسید، فروش غیرفعال را انجام می دهد. از اول ژوئن، فدرال رزرو به حداکثر ۴۷.۵ میلیارد دلار اوراق خزانه و وام مسکن اجازه سررسید ماهانه خواهد داد.
تا سپتامبر، این سقف به ۹۵ میلیارد دلار در ماه افزایش خواهد یافت. با این نرخ، فدرال رزرو می تواند ترازنامه خود را تقریباً ۱ تریلیون دلار یا ۱۱ درصد در طول یک سال کاهش دهد. این سرعت بسیار سریع‌تر از اولین تلاش فدرال رزرو برای انقباض کمی بین سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ خواهد بود، زمانی که ترازنامه خود را حداکثر ۵۰ میلیارد دلار در ماه کاهش داد.
مناقشه ایرباس و بوئینگ یک قطعه پازل مهم از جدال کلی تجارت بین اقیانوس اطلس اتحادیه اروپا و ایالات متحده است. راه‌حل‌های تجاری اغلب بخش‌هایی را هدف قرار می‌دهند که به خود اختلاف مربوط نمی‌شوند تا مزیت نسبی درک شده طرف مقابل را کاهش دهند.
در سال ۲۰۱۸، زمانی که دولت ترامپ برای اولین بار بر صادرات فولاد و آلومینیوم اروپا تعرفه اعمال کرد، اتحادیه اروپا با اعمال تعرفه بر بیش از ۳ میلیارد دلار از کالاهای آمریکایی از جمله برند بوربون مقابله به مثل کرد.
سپس ایالات متحده از حکم ایرباس ۲۰۱۹ سازمان تجارت جهانی استفاده کرد تا نه تنها هواپیماها را هدف قرار دهد، بلکه با اعمال تعرفه بر کالاهای کشاورزی اتحادیه اروپا از جمله ویسکی اسکاتلندی، تعرفه‌ها را ادامه دهد.
اتحادیه اروپا به دنبال تصمیم سال گذشته بوئینگ سازمان تجارت جهانی با هدف قرار دادن انواع کالاهای آمریکایی مانند تراکتور و تنباکو، علاوه بر هواپیماهای بوئینگ، به همین شکل پاسخ داد. با توجه به ماهیت درهم تنیده این درگیری‌های تجاری، توافق اتحادیه اروپا و ایالات متحده در مورد تأمین مالی هواپیما می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای داشته باشد که همچنین به تعرفه‌های فولاد و آلومینیوم پایان می‌دهد.
برنامه انقباض کمی فدرال رزرو این بار تابعی از ترازنامه بسیار بزرگتر است (۹ تریلیون دلار در مقابل ۴.۵ تریلیون دلار) و تورم بسیار بالاتر ۸.۵ درصد در مقابل ۲.۷۵ درصد در سال ۲۰۱۷. در حالی که فدرال رزرو اولین بانک مرکزی بود که انقباض کمی را در سال ۲۰۱۷ معرفی کرد، اکنون از بانک مرکزی انگلستان (BoE) و بانک کانادا پیروی می کند.
هر دو در اوایل بهار امسال برنامه های انقباض کمی را اجرا کردند. بانک‌های مرکزی بزرگ با هم ممکن است تا ۲ تریلیون دلار نقدینگی را از اقتصاد جهانی در سال آینده خارج کنند. این رقم تقریباً ۲۰ درصد از کل خرید دارایی‌هایی است که چهار بانک مرکزی بزرگ جهان (فدرال رزرو، بانک مرکزی اروپا، بانک ژاپن و بانک مرکزی انگلیس) از ابتدای سال ۲۰۲۰ تاکنون انجام داده‌اند. در پایان سال ۲۰۲۴، همانطور که برخی از فعالان بازار انتظار دارند، فدرال رزرو ترازنامه خود را از ۳۷ درصد تولید ناخالص داخلی فعلی به حدود ۲۰ درصد کاهش خواهد داد.
زمانی که نرخ بهره به صفر رسید، تسهیل کمی قرار است حمایت بیشتری از اقتصاد ارائه کند. در مقابل، فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی انقباض کمی را در کنار افزایش نرخ بهره برای دستیابی به انقباض پولی بیشتر از آنچه که تنها با افزایش نرخ‌ها ممکن است، اجرا می‌کنند.
هنوز مشخص نیست که چه مقدار انقباض کمی ممکن است تأثیر افزایش نرخ ها را برای کمک به شرایط مالی سخت تر تقویت کند. تحلیلگران بازار تخمین می زنند که این تأثیر می تواند از ۲۵ تا ۱۲۵ واحد پایه (۱.۲۵ درصد) متغیر باشد.
اگر انقباض کمی فدرال رزرو به طور قابل توجهی بازده اوراق بهادار بلندمدت را افزایش دهد، ممکن است نرخ بهره کمتر از آنچه پیش‌بینی شده است افزایش یابد. این امر انقباض کمی را به عنوان مکمل موثری برای افزایش نرخ بهره به عنوان بخشی از ابزار بانک های مرکزی برای مبارزه با تورم معرفی می کند.
با این حال، انقباض کمی خطرات بالقوه ای را برای ثبات مالی هم در داخل و هم در سطح بین المللی ایجاد می کند. فدرال رزرو مجبور شد اولین برنامه انقباض کمی خود را در سپتامبر ۲۰۱۹ پایان دهد، زیرا کاهش اندازه ترازنامه آن به بحران در بازارهای وام دهی یک شبه کمک کرد. برای جلوگیری از نتیجه مشابه، فدرال رزرو یک تسهیلات اعطای وام یک شبه ایجاد کرده است تا اطمینان حاصل شود که بانک ها دسترسی کافی به پول نقد دارند.
تأثیر نامشخص انقباض کمی همچنین خطری را برای بانک‌های مرکزی که بر سیستم‌های مالی با ثبات کمتر نظارت دارند، ایجاد می‌کند. در حالی که فدرال رزرو و بانک مرکزی انگلیس برنامه های انقباض کمی خود را آغاز می کنند، بانک مرکزی اروپا (ECB) به خرید دارایی خود ادامه می دهد.
نگرانی‌ها در مورد آسیب‌پذیری کشورهای منطقه یورو از لحاظ اقتصادی ضعیف‌تر، مانند ایتالیا و یونان، در برابر افزایش بازده اوراق قرضه، بخشی از دلایلی است که بانک مرکزی اروپا همچنان تسهیل کمی را به جای انقباض کمی انجام می‌دهد. در عین حال، افزایش نرخ‌های بهره همراه با اندازه بی‌سابقه انقباض کمی در اقتصادهای پیشرفته احتمالاً سرمایه را از بازارهای نوظهور خارج می‌کند و خطرات نکول‌های دولتی و سرایت بحران مالی را افزایش می‌دهد.
ارزیابی نادرست کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) مبنی بر اینکه تورم گذرا خواهد بود، فدرال رزرو را مجبور کرد در نشست ماه مارس خود یک اصلاح ناگهانی را انجام دهد. جی پاول، رئیس فدرال رزرو، اکنون وظیفه بسیار دشواری را بر عهده دارد که تورم را بدون وارد کردن اقتصاد ایالات متحده به رکود، مهار کند. اگر انقباض کمی در تقویت تاثیر انقباضی افزایش نرخ بهره موثر باشد، ممکن است ابزار مفیدی برای مهندسی فرود نرم‌تر برای اقتصاد ایالات متحده باشد.
نظر شما