به گزارش بازار، مصطفی طاهری در خصوص اجرای طرح مردمی سازی و واقعی سازی قیمتها اظهار داشت: تاکنون بخشی از منابع درآمدی مان را به صورت یارانه به مردم میدادیم. مثلا سال قبل دولت حدود ۱۸ و نیم میلیارد دلار ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی تخصیص داد. برای امسال هم به همین صورت. از اول مجلس یکی از دغدغه هایمان همین ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی بود. این موضوع به شدت کارشناسی شد. ریز اعداد و ارقام درآمد که از کل این ۱۸ میلیارد دلار چقدر آن بر سفره مردم حضور دارد؟ آیا همه اش حضور دارد یا ندارد؟ و اگر بخشی حضور دارد نسبت به اقشار مختلف جامعه به چه صورت است؟
وی ادامه داد: به این نتیجه رسیدیم که بخش زیادی از این منابع بنا به دلایل مختلف به سفره مردم وارد نمیشود. آقای همتی رئیس بانک مرکزی دولت قبل در تلویزیون اعلام کردکه ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی در خوشبینانهترین حالت بین ۱۲ تا ۱۵ هزار تومان خودش را در سفره مردم نشان میدهد. مابقی تبخیر شد و به سفره نرسید. این نکته اول؛ بنابراین بخش زیادی بین ۴ هزار و ۲۰۰ تومان تا ۱۵ هزار تومان یعنی حدود ۱۰ هزار تومان به سفره مردم نرسید. نکته دوم اینکه بخشی هم که رسیده به چه صورت رسیده است. اگر ما مصرف اقشار جامعه را بررسی کنیم؛ گفتند میان مصرف دهکهای بالاتر نسبت به دهکهای پایینتر در کالاهایی که الان ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی درباره شان هدفمند شده مثل مرغ و لبنیات و روغن و اینها اختلاف وحشتناکی است.
عضو کمیسیون صنایع مجلس افزود: وقتی این ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی را به همه کسانی که مرغ و روغن میخریدند اختصاص میدادیم، عملا دهکهای بالا از یارانه بیشتری استفاده میکردند؛ این هم یک نکته؛ بنابراین ما دنبال این بودیم که چه کنیم که اولا کل منابعی که در بودجه تدوین شده و به سختی هم درآمد داریم و مخصوصا مشکلات ارزی داریم؛ این را همه را به مردم برسانیم. دوم اینکه چه کنیم که یا همه یکسان برخوردار شوند یا لااقل اقشار آسیب پذیرتر بیشتر بهرهمند شوند به همین خاطر این مدل را داشتیم.
طاهری گفت:، اما این مدلی که در مجلس دنبالش بودیم، دولت یک مقدار با تاخیر اجرا کرد. ایراد اساسی این بودکه نیازی نیست که پول نقد داده شود. گفتیم افرادی که برای خرید میروند موقع حساب کردن با همان قیمتی که در شهریور ۱۴۰۰ بود مرغ را بخرند. مثلا الان ۳۱ هزار تومان بخرند و ما به التفاوت را دولت به حساب فروشنده واریز کند.
وی افزود: همین طور دهکها را درنظر بگیرید یعنی فردی که در ماه دو تا مرغ میخرید با آنکه بیست تا میخرید، دیگه یکسان نیست. در مورد نان و دارو البته این طور نیست که اقشار آسیب پذیر و دهکهای پایین کمتر مصرف کنند یعنی برعکس شاید باشد به همین خاطر در مورد دارو و نان گفتیم که این مدل لازم نیست استفاده شود و برای همه ثابت بماند. طرحی که دارد اجرا میشود به عنوان مثال در حوزه انتخابیه ام زنجان، نانی که مردم با همین قیمت میخرند هیچ فرقی نکرده یعنی از دیدگاه مردم، انگار هیچ طرحی اجرا نمیشود، اما آردی که نانواییها میگیرند با قیمت آزاد است و ما به التفاوت قیمت آزاد با قیمتی که باید باشد را دولت به حساب نانواها واریز میکند. فرقش این است که این دغدغه که آرد یارانهای به نانوایی برسد یا به شبکه توزیع آرد قاچاق وارد شود یا به شبکههای صنعتی داده شود؛ دیگر حذف شده است و این آرد را فقط مردم به عنوان نان میتوانند بگیرند با همان قیمتی که تا به حال میگرفتند.
نظر شما