فرحناز سپهری؛ بازار: با اینکه بلاک چین به عنوان یک فناوری نوین از آن یاد می شود؛ اما با این حال به منظور پیاده سازی و استفاده از آن با چالشهایی روبرو است به طوری که به گفته استاد دانشگاه آدلفی نیویورک، بلاک چین هنوز یک فناوری نوپا است و هیچ استاندارد جهانی برای ایجاد شبکه بلاک چین وجود ندارد. بنابراین، این بلاک چین های جداگانه با هم کار نمی کنند.
در همین راستا برای آگاهی بیشتر از چشم انداز کاربرد بلاک چین و چالشهای آن خبرنگار بازار گفتگویی با «مارک گرابوفسکی»، استاد دانشگاه آدلفی نیویورک انجام داده که در ادامه آمده است.
*به نظر شما، چشم انداز استفاده از بلاک چین در صنایع و کسب وکارها در سال ۲۰۲۲ چگونه خواهد بود؟
بسیاری از سازمان های بزرگ در حال حاضر از بلاک چین در برخی ظرفیت ها استفاده می کنند. آنها عبارتند از مایکروسافت، آمازون، جی پی مورگان، والمارت، علی بابا، پی پال، سامسونگ و بانک چین. امروزه، برای پیدا کردن یک موسسه مالی بزرگ، یک شرکت فناوری برجسته یا دولتی که حداقل در مورد آن تحقیق نکرده باشد، مشکل خواهید داشت.
من فکر می کنم که ما همچنان شاهد پذیرش بیشتر این فناوری خواهیم بود. COVID-۱۹ تعدادی از مشکلات مربوط به ایمنی سلامت، کمبود زنجیره تامین و کلاهبرداری هایی را ایجاد کرده است که بلاک چین به طور بالقوه می تواند آنها را حل کند.
* برای آشنایی بیشتر مدیران با این فناوری چه باید کرد؟
در حال حاضر، شکاف بزرگی در مهارتها و کمبود استعدادهای هوشمند در حوزه بلاک چین وجود دارد. اما سازمانها همچنان میتوانند با قرارداد با فروشندگانی که تخصص لازم برای پیادهسازی این فناوری و سفارشیسازی آن را برای نیازهای سازمان دارند، بلاک چین را وارد کنند. به لطف هوش مصنوعی، بسیاری از آن را می توان خودکار کرد و کارمندان برای استفاده از مزایای آن فقط باید اصول اولیه را بدانند و لازم نیست که برنامه نویس باشند.
* بلاک چین در چه صنایعی و خدمات می تواند منجر به کارایی و اثربخشی بیشتر شود؟
اگرچه بلاک چین معمولاً با ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین مرتبط است، اما می توان از آن به روش های دیگری نیز استفاده کرد. اگرچه بیت کوین "بدون مجوز" و عمومی است، به این معنی که هر کسی می تواند در شبکه آن شرکت کند و دفتر کل آن را مشاهده کند، این تنها راهی نیست که می توان یک بلاک چین ایجاد کرد.
یک بلاک چین که ساخته شود می تواند برای مشاهده اطلاعاتش به مجوز نیاز داشته باشد، طرفین را محدود میکند که بتوانند تراکنشها را انجام دهند و مجموعههایی را که میتوانند به عنوان گرههایی عمل کرده و تراکنشها را تأیید میکنند. با این حال، باید توجه داشت که برخی از متخصصان بلاک چین چنین دفتر کل محدود شده ای را یک بلاک چین نمی دانند.
در مراقبتهای بهداشتی، سوابق بیماران را میتوان با یک کلید خصوصی که فقط به پزشکان خاص امکان دسترسی میدهد، رمزگذاری و روی بلاک چین ذخیره کرد. این می تواند تضمین کند که قوانین حریم خصوصی پزشکی نقض نمی شود.
یکی دیگر از کاربردهای بالقوه بلاک چین، انتخابات است. به جای صف آرایی در مراکز رای گیری، نشان دادن کارت شناسایی و تکمیل فرم ها، رای دادن می تواند به صورت آنلاین و ایمن انجام شود. این راحتی ممکن است به تقویت مشارکت، به ویژه در میان جوانان کمک کند.
از آنجایی که بلاک چین از ثبت سوابق سنتی ایمن تر است، می تواند به رفع نگرانی در مورد هک کردن انتخابات توسط دولت های خارجی کمک کند. بلاک چین همچنین می تواند برای ساخت یک شبکه اجتماعی استفاده شود که بتواند ویژگی هایی را که پلتفرم های موجود ارائه نمی دهند ارائه دهد. با توجه به اینکه فیسبوک، توییتر، یوتیوب و دیگر غولهای رسانههای اجتماعی با انتقاد فزایندهای به دلیل محدود کردن برخی سخنرانیها و حتی ممنوعیت کاربران مواجه هستند، یک پلتفرم رسانه اجتماعی غیرمتمرکز که در برابر سانسور مقاوم است، روزی میتواند به عنوان یک جایگزین ظاهر شود.
*چالش های استفاده از بلاک چین چیست؟
اول از همه، فناوری بلاک چین پیچیده است. استفاده از اصطلاحات فنی محاسباتی می تواند افراد را گیج و منصرف کند. بنابراین، نیاز به زمان و انرژی متمرکزی دارد. از این رو همه حاضر نیستند این تلاش را انجام دهند.
در حالی که تعداد زیادی وبسایت و کتاب برای توضیح آن وجود دارد، نظرسنجیها نشان میدهند که اکثر مردم درک آن را بسیار دشوار میدانند. بسیاری از روزنامه نگاران رسانه های جریان اصلی نیز به دلیل ناتوانی در درک و توضیح موضوع برای مردم مورد انتقاد قرار گرفته اند.
دوم، بلاک چین هنوز یک فناوری نوپا است. ممکن است اشکال داشته باشد، استفاده از آن دشوار است و در برابر هک آسیب پذیر است. همچنین مسائل مربوط به قابلیت همکاری بزرگ وجود دارد. همانطور که سازمان های بیشتری شروع به پذیرش بلاک چین می کنند، تمایل آنها به توسعه پلتفرم های خود با ویژگی های مختلف وجود دارد.
هیچ استاندارد جهانی برای ایجاد شبکه بلاک چین وجود ندارد. بنابراین، این بلاک چین های جداگانه با هم کار نمی کنند و در یک محیط تجاری که شرکتها در تلاش برای همکاری هستند، این موضوع خیلی خوب کار نمیکند. در نهایت، هزینه یک عامل بازدارنده است. پیادهسازی بلاک چین رایگان نیست و در بسیاری از سازمانها همهگیری همراه با تورم بودجهها را محدود کرده است.
نظر شما