۲۷ آبان ۱۴۰۰ - ۱۱:۳۱
 حمل و نقل هوایی با کمبود خلبان وسوخت گران در هپروت
سه بحران پی درپی در صنعت هواپیمایی جهان

حمل و نقل هوایی با کمبود خلبان وسوخت گران در هپروت

سوخت، تغییرات آب و هوایی و کمبود خلبان بحران های پی در پی صنعت هوانوردی را در سطح جهان تحت تاثیر قرار داده اند که در نوع خود بی سابقه است. آینده این صنعت در جهان چگونه پیش خواهد رفت؟

بازار؛ گروه راه و مسکن: بیش از بیست ماه است که بازار هوانوردی یکی از سخت‌ترین دوران خود را سپری می‌کند و مانند بقیه بازارها، همه انتظار داشتند که پس از یافتن واکسنی برای همه‌گیری، پایان این رنج باشد و همه چیز به سرعت به حالت قبل از همه‌گیری و برداشته شدن محدودیت‌های سفر و رفت و آمد بر گردد اما به محض اینکه دنیا با مشکل واکسن مقابله کرد، مشکل انرژی ظاهر شد، سپس کمبود تراشه و به دنبال آن فشار شدید بر حمل و نقل هوایی کالا، قبل از اینکه مجموعه بحران ها با مشکل جدید  کمبود خلبان مواجه شود!

 از سال ۱۹۷۳ تا کنون  صنعت هواپیمایی حدود ۸ بحران جدی را پشت سرگذارنده که هیچ یک از این بحرانها به اندازه بحران فعلی طولانی و در هم پیچیده نبوده است

 از سال ۱۹۷۳ یعنی ۵۰ سال پیش تاکنون  صنعت هواپیمایی حدود ۸ بحران جدی را پشت سرگذارنده که هیچ یک از این بحرانها به اندازه بحران فعلی طولانی و در هم پیچیده نبوده است. نگاهی گذرا به این بحران ها که در جدول زیر آمده سالهای وقوع و ریشه  بحران را نشان می دهد.

 حمل و نقل هوایی با کمبود خلبان وسوخت گران در هپروت

تقاضای زیاد برای کالاها و خدمات پس از برداشته شدن محدودیت‌های کرونایی، به نوبه خود منجر به افزایش تقاضا برای  انواع انرژی شد که قیمت‌های آن را به قله‌های تاریخی رساند و قیمت ها به سطحی رسید که حداقل از سال ۲۰۱۴ تاکنون خبری از آن نبود. به عنوان مثال سوخت جت برای مناطق مختلف جهان بین ۹۸ تا ۱۰۸ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

علاوه بر قیمت بالای سوخت، در دوره اخیر انقلابی علیه منابع آلودگی صنعتی و هیدروکربنی برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و توقف انتشار گازهای گلخانه‌ای که به سلامت کره زمین آسیب می‌رساند، رخ داده است. از آنجایی که انتشار گازهای گلخانه‌ای هواپیما حدود ۳ درصد از مجموع انتشار گازهای گلخانه ای جهان است لذا نیاز به ساخت هواپیماهای کم آلاینده ضروری به نظر می رسد. همین موضوع  فشار مضاعفی  بر سازندگان بزرگ برای یافتن راه حل های سریع و پرهزینه به شرکت های هواپیمایی وارد کرده و بخشی از آن به مصرف کننده نهایی یا مسافر منتقل شده و نرخ رشد بازار را محدود می کند.

تقاضای زیاد برای کالاها و خدمات پس از برداشته شدن محدودیت‌های کرونایی، به نوبه خود منجر به افزایش تقاضا برای  انواع انرژی شد که قیمت‌های آن را به قله‌های تاریخی رساند و قیمت ها به سطحی رسید که حداقل از سال ۲۰۱۴ تاکنون خبری از آن نبود. به عنوان مثال سوخت جت برای مناطق مختلف جهان بین ۹۸ تا ۱۰۸ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است

اروپا، به نوبه خود، در حال حرکت برای تحمیل قوانین جدید بر صنعت هوانوردی در کشورهای خود است، بنا بر قوانین اعلامی خطوط هوایی و شرکت های چارتر را ملزم می شوند تا حداقل سطح سوخت گیری هواپیماهای خود را با سوخت پایدار هواپیمایی از سال ۲۰۲۵ تا ۲۰۵۰ اختصاص دهند. این سوخت های گیاهی یا SAF که تقریبا بعد از سوخت عاری از کربن خنثی می شود قیمتی معادل  ۴ برابر  نفت سفید یا همان سوخت هواپیما دارند.  

 طبق قوانین جدید اروپا  و مطابق با جدول زیر شرکت های هواپیمایی باید در سال ۲۰۲۵  حدود ۲ درصد از سوخت خود را به سوخت های گیاهی و پایدار اختصاص بدهند که در روندی نزولی این سهم درصدی در سال ۲۰۵۰  به ۶۳ درصد خواهد رسید.

 حمل و نقل هوایی با کمبود خلبان وسوخت گران در هپروت

با این حال، یاتا، سازمان بین‌المللی هوانوردی، بر این باور است که این تلاش‌ها بی‌فایده است و تنها به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با درصد کمی کمک می‌کند که بیش از ۱۴ درصد نیست.

این سازمان معتقد است که کاهش  انتشار گازهای گلخانه‌ای با استفاده از سوختهای فعلی و  تکنولوژی های موجود غیرممکن است. طبق گزارشات تحقیقاتی این سازمان بین المللی  با افزایش تعداد مسافران و پروازها در دهه جاری، به جز سرمایه‌گذاری‌های کلان در نوآوری‌های فناوری که منجر به راه‌حل‌های سریع و عملی مانند رسیدن به ساخت هواپیماهای سبز هیدروژنی یا الکتریکی برای مسافت‌های طولانی و قابلیت اطمینان می‌شود؛ راه حل های فعلی کم اثر و یا بی اثر است و  از سوی دیگر  در هر صورت به نظر نمی رسد که دنیا قبل از سال ۲۰۵۰ هواپیمای مسافربری با بیش از ۱۰۰ صندلی و با هیدروژن کار کند.

روند تنظیم مجدد آنها پس از افزایش مجدد تقاضا برای شغل خلبانی  به هیچ وجه آسان نیست و تقاضای جهانی برای خلبانان از سال ۲۰۲۲ به بعد از عرضه فراتر خواهد رفت و  بازار هوانوردی برای مدت طولانی با کمبود خلبان و نیروی انسانی لازم دست و پنجه نرم خواهد کرد

اما سومین مشکل قابل تامل پیش روی صنعت هواپیمایی مربوط به نیروی انسانی و کمبود خلبان خواهد بود.

در مورد مشکل کمبود خلبان، این مشکل با اپیدمی  کرونا شروع شد که شرکت های هواپیمایی و شرکت های لیزینگ را مجبور کرد به دلیل جلوگیری از ورشکستگی و زیان های سنگین از دست  هزاران شغل از جمله خلبانانی که مشغول کار بودند؛ خلاص شوند. رفتارها آنها هم تا حدودی منطقی بود زیرا  در نتیجه محدودیت های رفت و امد، پروازها و حمل و نقل به شدت کاهش یافت.

 با این حال بلومبرگ  انتظار دارد  روند تنظیم مجدد آنها پس از افزایش مجدد تقاضا برای شغل خلبانی  به هیچ وجه آسان نیست و تقاضای جهانی برای خلبانان از سال ۲۰۲۲ به بعد از عرضه فراتر خواهد رفت و  بازار هوانوردی برای مدت طولانی با کمبود خلبان و نیروی انسانی لازم دست و پنجه نرم خواهد کرد.    

با بازگشت به بحران اپیدمی، جهان اخیراً متوجه شد که با پیدا شدن واکسن همه چیز تمام نمی شود. جهش یافته ها در برخی مناطق آسیا وحشی تر هستند و این روزها آلمان تحت فشار موج چهارم همه گیری قرار دارد و ظرفیت اتاق‌های مراقبت‌های ویژه به حداکثر ظرفیت خود نزدیک شده‌اند، همین امر در برخی از استان‌های چین و شهرهای ژاپن در حال وقوع است و اخبارها حکایت  از بازگشت دوباره برخی اقدامات سخت‌گیرانه در اقتصادهای بزرگ اروپا و آسیا دارد.

چالش جدی و مهم خود صنعت هواپیمایی  در نیاز این شرکت‌ها در جستجوی راهی برای خروج از چرخه خساراتی است که در ۲۰ ماه گذشته در نتیجه شیوع این بیماری همه‌گیر به آنها تحمیل شده و گریبان آنها را گرفته است

بنابراین صنعت هوانوردی با بزرگترین چالش های تاریخ خود مواجه است که هرگز شاهد همگرایی این همه بحران با این شدت در یک زمان نبوده است.

 حمل و نقل هوایی با کمبود خلبان وسوخت گران در هپروت

 اما دو چالش بزرگ، تغییرات آب و هوایی و رهایی از خسارات ناشی از همه گیری است.

تغییرات اقلیمی در این دوره یک نقطه عطف تاریخی را پشت سر می گذارد، به این دلیل که بسیاری از مردم جهان عملاً لمس کرده اند که چگونه تغییرات اقلیمی می تواند بر زندگی روزمره و روال کار آنها تأثیر بگذارد، چه در رانش زمین و تخریب خانه ها و یا افت تولید و  محصولات زراعی، کاهش بهره وری  یا تبدیل آب و هوای معتدل به پدیده های آب و هوایی خشن و همراه با توفان ها، آتش سوزی ها و...

 حمل و نقل هوایی با کمبود خلبان وسوخت گران در هپروت

از سوی دیگر، چالش جدی و مهم خود صنعت هواپیمایی  در نیاز این شرکت‌ها در جستجوی راهی برای خروج از چرخه خساراتی است که در ۲۰ ماه گذشته در نتیجه شیوع این بیماری همه‌گیر به آنها تحمیل شده و گریبان آنها را گرفته است. همان طور که  در جدول بالا آمده نشان می دهد که سود نه سال قبل از همه گیری  کرونا  چگونه ظرف دو سال گذشته بر باد رفته است.

مبارزه واقعی در حال حاضر برای یاتا (انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی) این است که چگونه می تواند دولت ها، به ویژه در اقتصادهای بزرگ را متقاعد کند که تصمیمی برای بستن مجدد اقتصاد و در نتیجه محدودیت حرکت و سفر نگیرند، زیرا این بار برخورد فاجعه بار خواهد بود و ممکن است منجر به سقوط دسته جمعی بسیاری از شرکت های خطوط هوایی شود.

کد خبر: ۱۱۸٬۰۷۲

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha