بازار؛ گروه بین الملل: شاهزاده محمد بن سلمان اخیرا در مورد نگرش اماراتی ها نسبت به عربستان سعودی و دیدگاه استراتژیک امارات متحده عربی در مورد روابط دو کشور که توسط یوسف العتیبه، سفیر امارات در واشنگتن در سال ۲۰۱۷ لو رفت، افشاگری کرد.
در آن زمان مشخص شد که رهبران امارات متحده عربی معتقدند می توانند از عربستان سعودی، غول خلیج فارس و ولیعهد سعودی آن به عنوان وسیله ای برای پیشبرد منافع امارات استفاده کنند.
در یک ایمیل جداگانه، العتیبه به یک مقام سابق آمریکایی گفت من فکر می کنم در دراز مدت می توانیم حداقل بر افراد خاصی در پادشاهی عربستان سعودی نفوذ داشته باشیم.
اشاره العتیبه به منطقه امارات متحده عربی به جای خلیج فارس، حاکی از افزایش نفوذ منطقه ای امارات است.
به طور حتم ولیعهد امارات بیشتر از همتای سعودی خود در حال طراحی موقعیت امارات متحده عربی به عنوان یک قدرت اقتصادی منطقه ای و ژئوپلیتیکی است.
بدون شک افراد باهوش موقعیت ها را خیلی خوب درک می کنند، اما به نظر می رسد که این دو ولیعهد در حال بهره برداری از فرصت های بیشمار هستند – این فرصت ها تا زمانی وجود دارند که قدرتمندترین رقبای آنها یعنی ترکیه و ایران - کشورهایی با جمعیت بسیار تحصیل کرده، سیستم داخلی بسیار بزرگ، بازارهای متنوع، نظامیان زبده، منابع طبیعی قابل توجه و پایگاه های صنعتی، قادر به انجام وظایف خود نیستند.
باید گفت میان کشورهای حوزه خلیج فارس از لحاظ فرهنگی؛ اقتصادی و سیاسی اختلافات عمیق وجود دارد. «بادر السیف»، تحلیلگر حوزه خلیج فارس خاطرنشان می کند که اختلافات میان کشورهای حاشیه خلیج فارس در نتیجه استراتژی های بقای رژیم که ناشی از نیاز به آمادگی برای دوره پس از نفت است، پدید آمده است.
اما ظهور یک فضای رقابتی تر، منفی نیست. آقای السیف هشدار می دهد اختلافات کنترل نشده می تواند گلوله برفی ایجاد کند و بر منطقه تأثیر منفی بگذارد. عوامل مختلف مدیریتی این اختلافات را پیچیده می کند.
پیچیده بودن مدیریت اختلافات مبین این واقعیت است که عربستان سعودی و امارات متحده عربی احتمالاً برای به دست آوردن حداکثر درآمد صادرات نفت خود در کوتاه مدت و میان مدت در دهه ۲۰۳۰ و برای به حداکثر رساندن سهم بازار رقابت می کنند.
سرانجام و شاید مهمتر از همه، تنوع اقتصادی و آزادسازی اجتماعی با جاه طلبی های ژئوپلیتیکی دو ولیعهد جهت در موقعیت قرار دادن کشورهای خود به عنوان رهبر منطقه ای گره خورده است.
با وجود رقابت عربستان سعودی و امارات و جاه طلبی رهبران آنها بعید به نظر می رسد که این دو ولیعهد به دنبال روشهای ساختاری مدیریت اختلافات مانند یکپارچگی اقتصادی منطقه ای از طریق ترتیبات تجارت و سرمایه گذاری و همچنین اتحادیه گمرکی گسترده ای باشند که باعث ایجاد منطقه امن می شود که برای سرمایه گذاران خارجی جذاب تر بوده و قدرت چانه زنی کشورهای خلیج فارس را بهبود می بخشد.
به گفته تحلیلگر حوزه خلیج فارس در صورت عدم تقویت نهادها، برعهده ولیعهد سعودی و ولیعهد اماراتی است که تشخیص دهند علی رغم اختلافات برای هیچ یک از آنها منطقی نیست تا دیگری را رها کند.
نظر شما