بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی بلومبرگ اخیرا مقاله ای با قلم «جولیان لی» با عنوان «بایدن، موج صدور نفت خام ایران را آزاد نخواهد کرد» منتشر کرده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
«جو بایدن» بلافاصله پس از ورود به دفترش با انبوهی از مسائل فوری روبرو خواهد شد که احتمالا موضوع ایران در بالای این فهرست نخواهد بود. هر چند او از تمایلش برای پیوستن به توافق پاریس و نیز برجام صحبت کرده اما به نظر نمی رسد که برقراری روابط نزدیک با ایران به برداشتن تحریم های صادرات نفت این کشور منجر شود و این موضوع نیازمند زمان بیشتری است.
در سال ۲۰۱۵ مخالفت های شدیدی از سوی جمهوری خواهان و دموکرات ها با توافق هسته ای ایران وجود داشت. آن مخالفت ها هنوز هم به قوت خود باقی است. به علاوه، اکنون هر دو کشور آن توافق را نقض کرده اند. یکی با اعمال تحریم و دیگری با غنی سازی ۲۰ درصدی اورانیوم.
ساده ترین راه بازگشت به توافق آن است که هر دو طرف به تعهدات خود عمل کنند. اگر ایالات متحده بخواهد برداشتن تحریم ها را به توقف پشتیبانی ایران از نیروهای نیابتی اش در منطقه موکول کند، تصور رسیدن به توافقِ دوباره دشوار خواهد شد.
در سال ۲۰۱۶ پس از برداشته شدن تحریم ها تولید نفت ایران به سرعت بازیابی شد. آیا این بار هم ایران می تواند با برداشته شدن تحریم ها به سطح تولید نفت ۴ میلیون بشکه ای اش در روز نزدیک شود؟
محافظه کاران در ایران توافق هسته ای را دوست ندارند. ماه گذشته مجلس این کشور به پایان بازرسی های بین المللی و افزایش غنی سازی در صورت برداشته نشدن تحریم ها رای داد. در انتخابات ریاست جمهوری ایران نیز احتمالا حسن روحانی با یکی از اعضای سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی جایگزین خواهد شد. به این ترتیب شانس شکل گیری توافقی که نقش ایران در منطقه را کاهش دهد دور از انتظار خواهد بود.
پالایشگران اروپایی، ژاپنی، کره ای یا هندی به راحتی نمی توانند نفت ایران را بخرند در حالی که اقدامات تنبیهی ایالات متحده به قوت خود باقی است مگر اینکه آنها اطمینان قابل قبولی دریافت کنند که مجازاتی منتظر آنها نخواهد بود.
به نظر می رسد که چین مشتاق خرید نفت ایران است تا حجم از دست رفته در نتیجه کاهش تولید ناگهانی تولید عربستان را جبران نماید. با این حال حجم قابل ملاحظه ای از نفت ارسالی ایران به چین هنوز در انبارها ذخیره شده و به فروش نرفته است. تحلیلگران انرژی این حجم از نفت را تقریبا ۳۰ میلیون بشکه برآورد کرده اند.
به علاوه، هرگونه افزایش تقاضای چین تنها باعث تسکین موقتی وضعیت شرکت ملی نفت می شود و تنها حجم بشکه های در انتظار را کاهش خواهد داد. حجم نفت و فراورده های نفتی ایران ممکن است در ماه های آینده افزایش یابد اما انتظار می رود که حجم آن چندان زیاد نباشد.
نظر شما