شکیبا کولیوند؛ بازار: در وضعیتی که تحریم‌ها و شیوع ویروس کرونا بر بدنه صنایع‌دستی و تولید فشار وارد کرده گویی در استان همدان نیز گَرد فراموشی و بی‌توجهی بر «صنعت چرم همدان» نشسته تا جایی که در سایه تحریم و کرونا روبه‌زوال است! حال‌آنکه در سال جهش تولید هستیم و هرگونه کوتاهی در حمایت از تولید را حتی می‌توان خیانت نامید.
در حالی درگذشته‌های نه‌چندان دور استان همدان به لحاظ بهره‌مندی از مراکز دامپروری درزمینهٔ تولید مصنوعات چرمی به‌خصوص مصنوعاتی از نوع چرم گاوی از شهرت خاصی برخوردار بوده و حتی چرم تولیدی در همدان به علت کیفیت و کمیت خاص آن شهره بوده و در خبرهای مربوط به سال‌های قبل، آگهی‌های جذب نیرو و کمبود نیرو در واحدهای تولیدی این عرصه را شاهد بوده‌ایم که این روزها، رمقی برای بازار چرم همدان نمانده است.
این در حالی است که بیشتر برندهای مشهور چرم در کشور، تولیداتشان را از همدان تأمین می‌کنند اما اسمی از همدان دراین‌بین نیست و علاوه بر اینکه برند چرم همدان حمایت نمی‌شود مشتریان همدانی نیز همان کیف و کفش‌های خود را باید به نام و برند چرم‌های دیگر و باقیمت بسیار بالاتری خریداری کنند!
اما به راستی جای زنجیره چرم در همدان کجا است؟ چرا این زنجیره مورد توجه نیست؟ این امر و بی توجهی به ایجاد زنجیره چرم در همدان نه به نفع تولیدکنندگان و مصرف کنندگان کالاهای چرمی بلکه به نفع دلالانی است که در این بین سودهای بسیار می برند؟
در جایجای سند راهبردی و عملیاتی سه‌ساله توسعه استان همدان می‌توان نام چرم همدان را بهعنوان یک ظرفیت و پیشینه تولید صنایع دستی دید که باید از این ظرفیت‌ها بهره ببریم
در سند راهبردی و عملیاتی سه‌ساله توسعه استان همدان بارها و البته در جایجای آن می‌توان نام چرم همدان را بهعنوان یک ظرفیت و پیشینه تولید صنایع دستی دید که باید از این ظرفیت‌ها بهره ببریم؛ همچنین بارها تأکید شده که باید در مسیر توسعه و گسترش صنایع دستی محلی مانند چرم (دباغی و سراجی) در استان همدان پیش رویم و در عرصه صادرات آن‌ها به کشورهای هدف قد برداریم، اما دراین‌بین به‌راستی چه قدم‌هایی برای فعالان این عرصه و البته نام و نشان چرم همدان و زنده نگه داشتن آن برداشته شده است؟ حال که از اجرای این سند سه‌ساله حدود دوسوم راه را آمدهایم، چه‌ها کرده‌ایم؟ در این روزهای شیوع ویروس کرونا و اعمال محدودیت‌ها و مشکلات صادراتی، آیا فکری برای فعالان این عرصه کرده‌ایم؟
چرا از سرمایه گذاران بزرگ در این عرصه حمایت نمی شود تا بتوان زنجیره تولید چرم در همدان را تکمیل کرد؟ سرمایه گذارانی که بتوانند برند چرم همدان را معرفی کرده و در شهری که راسته دباغ خانه و چرمش در گذشته های دور رونق اقتصادی این شهر را به همراه داشته است نیازمند حمایت هستند.
همین نداشتن برند از سویی دیگر، باعث می شود صادراتمان مناسب نباشد و اگر صادراتمان مناسب هم باشد، باز هم چرم همدان است که گمنام می ماند
و به راستی که همه این ها چوب هایی است که از تکمیل نبودن زنجیره چرم در همدان می خوریم! همین نداشتن برند از سویی دیگر، باعث می شود صادراتمان مناسب نباشد و اگر صادراتمان مناسب هم باشد، باز هم چرم همدان است که گمنام می ماند.
نکته قابل تامل دیگر اینکه سابقه این صنعت در همدان چنان طولانی است که این شهر را شهر دباغخانه‌ها نیز نامیده‌اند؛ به نوعی که در نوشته های تاریخی آمده است؛ ویلیامز جکسن مستشرق و زبانشناس آمریکایی که در سال ۱۲۸۱ شمسی از همدان بازدید کرده در کتاب سفرنامه اش می‌نویسد: بازرگانان از این شهر به عنوان انبار ایران یاد می‌کنند؛ از جمله کالاهای بازرگانی اجناس چرم را باید نام برد، زیرا همدان شهر دباغخانه هاست و همدانیان در ساختن و پرداختن و عمل آوردن پوست گاو و گوسفند و ساختن اشیاء مفید و اجناس تجملی در آن‌ها شهره‌اند.
اولین کارخانه تولید چرم به روش ماشینی در شهر همدان کارخانه چرم ارباب اردشیر که این کارخانه حدود ۸۰ سال پیش به همت فردی به نام ارباب اردشیر یگانگی ساخته شدخ و در این کارخانه علاوه بر شیوه کار، دستمزد کارگران، نحوه رفتار با کارگران، امکانات بهداشتی و رفاهی و بسیاری موارد دیگر که تا آن زمان برای کارگران تازگی داشت به مرحله اجرا درآمده است؛این کارخانه اکنون تحت تملک دانشگاه بوعلی سینا است و به محل موزه تاریخ طبیعی همدان تبدیل شده‌است.
از دیگر قدیمی ترین کارخانه های چرم سازی در همدان, می توان به تولیدی چرم همدان اشاره کرد که به همت حاج تقی شهباز بنا شده بود ووی در زمینه چرم سالامبور جزء نخستین بنیانگذاران این صنعت بود.
کماکان صادر کننده سالامبور در کشور و بخش کراس هستیم که اگر زنجیره تولید چرم کامل نشود به هدف نخواهیم رسید
اما این روزها همین سالامبورها را صادر می کنیم و در کشور به مرحله تکمیلی تولید نمی رسیم به نوعی که به گفته محمد لاهوتی، رئیس اتحادیه صادرکنندگان سالامبور با توجه به ۲۰ میلیون راس کشتار در داخل و تقاضای ۲ میلیون راس در داخل باید مابقی صادر شود اما به دلیل نبود زیرساخت های لازم، بالا بودن قیمت های تمام شده، نبود دانش فنی متناسب با درخواست خارجی و فرسودگی خطوط تولید کماکان صادر کننده سالامبور در کشور و بخش کراس هستیم که اگر زنجیره تولید چرم کامل نشود به هدف نخواهیم رسید.
در استان همدان تعداد فعالان حوزه صنعت چرم به یک هزار نفر می‌رسد و به نظر می رسد زمان آن رسیده تا در سال جهش تولید به جای نظاره گر بودن خاموشی چراغ های تولید در این عرصه، رونق دوباره را به تولید و فروش و البته صادرات این صنعت بازگردانیم و با تکمیل زنجیره تولید چرم از دامپروری هایمان کار را آغاز و تا صادرات چرم همدان روند را ادامه دهیم.
نظر شما