به گزارش بازار، افسر موموندی، مدیر دفتر اقتصاد و فرهنگ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: اگر یک نگاهی به فعالیت‌های معیشتی و اقتصادی انسان در دوره‌های مختلف داشته باشیم می‌بینیم که پیش از صنعتی شدن دنیا، محیط‌های عمومی کار و محیط‌های خصوصی خانواده در هم آمیخته بودند که این مسئله در بحث‌های تولید کالا در فضای خانواده شکل می‌گرفت و همه افراد خانواده در این مسئله اقتصادی نقش داشتند.
وی افزود: با وارد شدن به دوره صنعتی رفته رفته محیط کار از محیط خانواده جدا شد و کارخانجات و کارگاه‌های تولیدی شکل گرفت. فضاهای کاری سازه‌های اجتماعی را به وجود آورد که در نتیجه رابطه بین کارگر و کارفرما به گونه‌های دیگر تعریف شد، اما همواره فعالیت اقتصادی که در خانواده شکل می‌گرفت به قوت خود باقی ماند.
مدیر دفتر اقتصاد و فرهنگ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: در سال ۸۹ مجلس شورای اسلامی ذیل اصل ۲۸ قانون اساسی قانونی را با عنوان ساماندهی مشاغل خانگی مصوب و ابلاغ کرد که این مهم نشان دهنده اهمیت این مشاغل در فضای اقتصادی و رفع تنگناهای مالی در این کشور است.
موموندی خاطر نشان کرد: این قانون به مشاغل خانگی اشاره دارد و شغل خانگی را به فضایی اطلاق می‌کند که منجر به تولید کالا، خدمات و یا محصولی می‌شود که قابل عرضه به بازار و یا خارج از خانه بوده و ما به ازای اقتصادی برای خانواده داشته باشد و این مهم نسبت تنگاتنگی با قوه خلاقیت خواهد داشت.
وی با بیان اینکه اشتغال‌هایی همچون مشاغل خانگی می‌تواند اثرات بسیار زیادی را برای خانوار و جامعه داشته باشد، گفت: زمانی که ما از اقتصاد خلاق یا اقتصاد فرهنگ صحبت می‌کنیم که این مسئله مبتنی بر قوه خلاقیت هر فرد است.
مدیر دفتر اقتصاد و فرهنگ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: اکنون محیط خانه به یک مرکزی تبدیل شده که می‌تواند فعالیت‌های مختلف در آن با استفاده از رسانه‌های نوین شکل بگیرد؛ به عبارت دیگر، خانه بستری است که فرد در این مرکز هم بتواند به شغل خود بپردازد و هم تفریح و سرگرمی داشته و هم بتواند کسب درآمد داشته باشد.
موموندی با بیان اینکه بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی و هنری به مدد رسانه‌ها در خانه توسط اعضا انجام شده و از این طریق کسب درآمد می‌کنند، گفت: در قانون، مشاغل خانگی به سه قسمت تقسیم شده که نخستین آن مشاغلی است که فرد محصولی را تولید می‌کند و مستقیما به بازارهای خارج از منزل ارائه می‌کند و عملا یک فعالیت مستقل است اما تعریف قانون سازمان جهانی کار این است که فعالیت فرد مستقل از فعالیت‌ها و مکان‌های رسمی اداری، کارگاهی و غیره شکل می‌گیرد.
وی در خاتمه با تاکید بر اینکه ما باید به مفهوم و فعالیت مشاغل خانگی نگاه وسیع‌تری داشته باشیم، یادآور شد: شغل خانگی را فردی می‌تواند انجام دهد که ابزارهای مورد نیاز مهارت‌ها در محیط خانواده قابل فراهم بوده و محصولی را تولید کند که مستقیما به دست مصرف کننده برساند.
نظر شما