بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی گلوبال تایمز اخیرا مقاله ای با قلم «یو نینگ» با عنوان «توافق نامه پاریس، ابزاری برای سود سیاستمداران آمریکایی» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
ایالات متحده آمریکا روز چهارشنبه رسماً از توافق نامه پاریس خارج شد و سرانجام قول رئیس جمهور «دونالد ترامپ» در سال ۲۰۱۶ را تحقق بخشید. در همان روز«جو بایدن»، رقیب ریاست جمهوری ترامپ متعهد شد در صورت انتخاب مجدد به این پیمان جهانی بپیوندد. وی اواخر روز چهارشنبه در توییتی نوشت: امروز، دولت ترامپ رسما توافق نامه آب و هوای پاریس را ترک کرد. و دقیقاً در ۷۷ روز دیگر، دولت بایدن به آن خواهد پیوست.
به نظر می رسد پیوستن یا خروج از معاهدات بین المللی در حال تبدیل شدن به یک بازی سیاست حزبی در ایالات متحده آمریکاست. طی چهار سال گذشته، ما شاهد بوده ایم که دولت ترامپ ایالات متحده آمریکا را از یک سری معاهدات بین المللی از جمله مشارکت ترانس پاسیفیک، توافق نامه پاریس و توافق هسته ای ایران خارج کرده است.
بسیاری از ناظران معتقدند که اگر جو بایدن به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود، این توافقات را ارزیابی کرده و حتی به آنها خواهد پیوست. ترامپ و بایدن دیدگاه های متفاوتی در مورد نقش آمریکا در سیستم بین المللی دارند. ترامپ بر اساس دستور کار خود «اول آمریکا»، ایالات متحده آمریکا را از معاهدات و سازمانهایی که فکر می کند با منافع آمریکا مطابقت ندارند، بدون توجه به عواقب آن خارج کرد. اما بایدن معتقد است که ایالات متحده آمریکا باید نقش خود را در سیستم بین المللی بازی کند.
به منظور مقابله با بحران های آب و هوایی، ایالات متحده آمریکا به عنوان دومین صادر کننده بزرگ جهان و بزرگترین انتشار دهنده گازهای گلخانه ای باید به توافق نامه آب و هوایی پاریس بپیوندد و مهم نیست تحت رهبری چه کسی باشد. اما نکته ناراحت کننده این است که ایالات متحده آمریکا به دلیل سیاست های حزبی داخلی نتوانسته ثبات سیاست را حفظ کند و به وعده هایی که به جامعه بین المللی داده عمل کند. متاسفانه این مبارزه سیاسی داخلی به صحنه بین الملل کشانده شده است.
باید گفت اختلافات حزبی در ایالات متحده آمریکا اکنون واضح تر و شدیدتر از گذشته است. دموکرات ها که بیشتر متقاعد شده اند تأثیرات آلودگی ناشی از فعالیت های انسانی علت تغییرات آب و هوایی بوده، معتقدند توافق نامه پاریس یک پیمان جهانی موثر برای کاهش انتشار است که ایالات متحده آمریکا نباید آن را ترک کند. در حالی که جمهوری خواهان به طور جدی تغییر اقلیم را نمی پذیرند و مخالف اقدامات آب و هوایی هستند که می تواند تأثیر اقتصادی منفی داشته باشد.
طبق اخبار InsideClimate - یک سازمان خبری غیرانتفاعی در مورد محیط زیست - بیش از ۸۰ درصد صاحبان صنایع و شرکت های بزرگ در انتخابات به احتمال زیاد به ترامپ یا سایر نامزدهای جمهوریخواه برای جلوگیری از اقدامات آب و هوایی در طول این حلقه انتخابات رای داده اند.
باید گفت عدم ثبات و تداوم سیاست حزبی، از ذات سیستم سیاسی ایالات متحده آمریکا و سیاست های حزبی ناشی می شود. این مسئله برای اعتبار آمریکا هزینه دارد و وضعیت بین المللی آن را تضعیف می کند زیرا این تصور را برای جهانیان ایجاد می کند که وعده های بین المللی داده شده توسط ایالات متحده آمریکاغیرقابل اعتماد هستند و با تغییر رهبری ممکن است سیاست ها و جهت گیری ها در زمان های مختلف، متفاوت باشد. حتی اگر ایالات متحده آمریکا به توافق نامه پاریس برگردد، معلوم نیست تا چند سال به آن پایبند باشد.
دمدمی مزاجی ایالات متحده آمریکا وقتی مربوط به معاهدات بین المللی است، طبیعت هژمونیک این کشور را بیشتر آشکار می کند. از زمان تبدیل شدن ایالات متحده آمریکا به تنها ابرقدرت در جهان، واشنگتن این منطق هژمونیک دیپلماتیک را در نظر گرفته که اگر معاهده ای پاسخگوی نیازهای سیاست داخلی آن نباشد، می تواند آن را پاره کند. از نظر آمریکا، سیاست داخلی همیشه مقدم بر تعهدات و اخلاق بین المللی است.
نظر شما