بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی القدس العربی(انگلستان) اخیرا گزارشی با قلم «مدی فاتح» با عنوان «شرق مدیترانه:برگه های آنکارا در مقابله با پاریس» منتشر نموده است. ترجمه متن این گزارش در ادامه می آید.
تنش های مرزی میان ترکیه و یونان در دریای اژه و به دنبال آن ایجاد تنش میان ترکیه و فرانسه گرچه روندی عادی و دارای سابقه است اما این بار نه بر سر جزیره های دریای اژه بلکه بخاطر تحولات متغییر مدیترانه شرقی روی می دهد که در ماههای اخیر سرعت بسیاری به خود گرفته است. به راستی برگه های برنده ترکیه در شرق مدیترانه چیست؟
در اینجا یازده برگه برنده آنکارا در شرق مدیترانه ارائه می شود.
۱-در مقابل سواحل ترکیه مجموعه ایی از جزایر وجود دارد که با وجود نزدیکی شدید به سواحل این کشور اما از نظر سیاسی به یونان تعلق دارد. این مسئله مشکلات مرزی را درباره حق استفاده از منابع موجود در اطراف آنها سبب می شود.
۲-فرانسه به علت رقابت های تاریخی با ترکیه پس از کمک به یونان خود را به بخشی از اختلاف این دو کشور تبدیل کرد. به این ترتیب شرق مدیترانه در کنار عرصه های دیگر در آفریقا و غیره به عرصه جدیدی برای کشمکش های ترکیه-فرانسه تبدیل شده است.
۳-با وجود سکولار بودن دو کشور اما مسئله ایدئولوژی در سیاست داخلی و خارجی دو کشور حضور دارد. فرانسه خود را با وجود سکولاریسم دیرینه مدافع مسیحیان نشان می داده است. این مسئله در سخنان اخیر مکرون درباره بحران اسلام بازتاب داشت. گفتمان رسمی ترکیه نیز از دین اسلام جدا نیست. به عنوان مثال در سخنانی رئیس جمهور اردوغان بازپس گیری ایا صوفیه و آزادسازی قدس را به یکدیگر مرتبط دانست.
۴-با وجود بسیج و تنش زایی بی سابقه در رسانه های فرانسوی که تا مشاجره و هشدار علنی دو رئیس جمهور پیش رفت؛ اما رفتن دو طرف به سمت جنگی سنتی همیشه بعید بوده است. گزینه واقع گرایانه تر تلاش دو طرف برای بهره برداری از برگ های راهبردی برای تسلیم کردن طرف مقابل است.
۵-ائتلاف فرانسه در صورت تشکیل می تواند تحریم های دردناکی را علیه ترکیه اعمال کند که قابلیت گسترش دارد، درصورتی که کشورهای خارج از اروپا به این ائتلاف بپیوندند. اما مشکل این فرضیه نادیده گرفتن این واقعیت است که نه تنها ترکیه بخشی از ائتلاف ناتو است بلکه فراتر ارتش این کشور قوی ترین در این ائتلاف به حساب می آید و کافی است که به تعلیق عضویت خود تهدید کند تا همه اعضای دیگر احساس نگرانی کنند.
۶-به همین علت آمریکایی ها در گذشته مجبور شدند از سیاست فشار و تحریم علیه این کشور دست بردارند. به ویژه این که متوجه شدند حضور ترکیه برای مقابله با طرف های دیگر در سوریه و لیبی مفید است. آمریکایی به یاد می آورند امتناع این ائتلاف از همکاری نظامی با ترک ها به این مسئله منجر شد که این کشور به سمت چین و روسیه سوق داده شود. تا جایی که کار به دستیابی به سامانه اس ۴۰۰ روسیه به عنوان جایگزین پاتریوت کشید.
۷-ترکیه همچنان گزینه همکاری با روس ها و چینی ها را به عنوان جایگزین جنگی در اختیار دارد هم درخصوص تکمیل استقلال دفاعی و هم درخصوص صادرات و گشود بازارهای رقیب در آفریقا و غیره در جهان.
۸-درخصوص تحریم های اروپایی موضع دیگر کشورهای اروپایی مطرح می شود. به عنوان مثال مشخص است آلمان با وجود همراهی رسانه ای با فرانسه اما از نظر سیاسی بیشتر به برقراری آرامش نزدیک تر است و به گفتگو و تقویت دیپلماسی دعوت می کند اما سایر کشورهای اروپایی در سایه شکاف در اتحادیه اروپا سرگرم منافع ملی خود هستند. به این ترتیب که گروه بزرگی از آنها منفعتی در تحریم ترکیه یا منزوی کردن آن نمی بینند.
۹-در اینجا نباید عامل مهاجرت را فراموش کنیم که باعث شده بسیاری در ورود به جنگی علنی علیه ترکها تردید کنند که می توانند اروپا را غرق در مهاجران کنند. با وجود دو دستگی در موضع اروپا و ناتو اما فرانسه با جدیت تحریک یونان و قبرس را ادامه داد که به تلاش این دو برای تحمیل واقعیت و تلاش برای ترسیم مرزها با مصر، رژیم صهیونیستی هم زمان با برگزاری رزمایش مشترک با یونان، فرانسه، قبرس و رژیم صهیونیستی منجر شد.
۱۰-احتمالا موضع آمریکا عامل تعیین کننده ای در سنگین شدن کفه ترازو به ضرر دیگری است. ترامپ از یک سو با وجود ستایش اردوغان اما بر اهمیت شرق مدیترانه و ضرورت استفاده از منابع آن تاکید می کند و بلندپروازی های اعلام شده ای درخصوص قطع طریق دربرابر گاز روسیه دارد.
۱۱-با وجود بازگشت آرامش اما هنوز این درگیری تمام نشده است. شراکت با ترکها برای اروپا و آمریکا راهبردی است اما محافل راستگرای بانفوذ در سوق دادن به سمت اتخاذ دیدگاه یونان مشارکت دارند. دیدگاهی که از سوی فرانسه و دیگر متحدان حمایت می شود.
نظر شما