بازار؛ گروه بین الملل: شورای آتلانتیک در طی مقاله ای با قلم «سوفیا بوش» نوشت: از آنجایی که تغییرات آب و هوایی برخی از مسیرهای تجاری را تهدید می کند، مسیرهای جدیدی را باز می کند. تخمین زده می شود که طی سه تا چهار دهه آینده، قطب شمال در تمام طول سال یخ زده باقی نخواهد ماند و این امر مسیرهای تجاری دریایی جدید و کوتاهتری را باز خواهد کرد.
ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
بیش از ۸۰ درصد کل تجارت جهانی کالا از طریق آبراه ها انجام می شود. اما تغییرات آب و هوایی عملکرد کارآمد آبراه ها، کانال ها و بنادر دریایی را تهدید می کند و بنابراین تهدیدی بزرگ برای تجارت جهانی است. رایجترین روشی که تغییرات آب و هوایی میتواند تجارت دریایی را مختل کند، خشکسالی است که میتواند سطح آب را در آبراههای حیاتی مانند کانال پاناما تا حدی کاهش دهد که کشتیهای باری بزرگ نتوانند از آن عبور کنند.
اما خشکسالی تنها مکانیسمی نیست که از طریق آن تغییرات آب و هوایی بر تجارت جهانی تأثیر می گذارد. گرم شدن کره زمین و متعاقب آن افزایش سطح دریاها و فراوانی و شدت بیشتر شرایط آب و هوایی شدید نیز عملکرد بسیاری از بنادر دریایی در سراسر جهان را تهدید می کند.
در عین حال گرم شدن جو، مسیرهای تجاری جدیدی را از طریق قطب شمال باز می کند و با انجام این کار، جبهه های جدیدی برای تنش های ژئوپلیتیکی ایجاد می کند. اگر دولت ها نتوانند راهی برای همکاری برای رفع این نگرانی ها بیابند، تریلیون ها دلار در تجارت جهانی به هدر می رود.
رودخانه ها و کانال ها
کانال پاناما ۵۰ درصد تجارت از آسیا به سواحل شرقی ایالات متحده آمریکا را پشتیبانی می کند و ارزش این حجم کالا سالانه ۵۰۰ میلیارد دلار است که دو سوم آن به ایالات متحده آمریکا می رود. با توجه به خشکسالی های بی سابقه در این منطقه و کاهش سطح آب در کانال، مقامات تعداد شناورهایی را که می توانند در هر روز از کانال فوق عبور کنند تا ۵۰ درصد محدود کرده اند. بسیاری از کشتی ها به طور کامل از استفاده از کانال صرف نظر کرده اند و این امر هزینه حمل و نقل فله خشک را تقریباً ۱۴ درصد نسبت به سال قبل افزایش داده است.
بحران کشتیرانی کنونی در کانال پاناما یک امر غیرعادی نیست. در آینده کانال ممکن است تنها برای سه تا چهار ماه از سال با ظرفیت کامل کار کند. مدیر کانال پاناما سال گذشته توضیح داد: این یک واقعیت جدید است که منحصر به کانال پاناما نیست. خشکسالی پدیده ای است که در برخی از رودخانه های دیگر در اروپا می توان - در می سی سی پی و ... تغییر آب و هوا اساساً دلیل این اتفاق است.
رودخانه می سی سی پی که ۶۰ درصد محموله های غلات ایالات متحده و ۲۲ درصد صادرات نفت و گاز از طریق آن می گذرد، در سپتامبر ۲۰۲۲ با همین چالش مواجه شد با خشکسالی که قیمت محموله غلات را تا ۴۰۰ درصد نسبت به میانگین آن افزایش داد. و در بخشی دیگر از جهان، خشکسالی در یانگ تسه چین عرض رودخانه را به نصف کاهش داد. یانگ تسه برای اتصال شهرهایی مانند چونگ کینگ و ووهان با بنادر بزرگ ساحلی مانند شانگهای حیاتی است. پس از خشکسالی ماه اوت، حجم صادرات کانتینر در طول رودخانه ۸ درصد کاهش یافت و دوره حمل و نقل از چونگ کینگ به شانگهای سه برابر افزایش یافت. نمونههای دیگر محدودیت کشتیرانی مرتبط با خشکسالی در امتداد رودخانه راین در اروپا و رودخانههای آمازون است که همگی چالشهای مهمی را برای اقتصادهای محلی ایجاد میکنند که اثرات موجدار بر اقتصاد جهانی دارد.
بنادر دریایی
بیش از ۳۸۰۰ بندر تجاری تجاری و بندر داخلی وجود دارد که بیش از ۸۰ درصد تجارت جهانی از طریق آنها انجام می شود. بالا آمدن سطح آب دریاها حیات و عملکرد بنادر دریایی را تهدید می کند. بر اساس گزارشات متعدد برخی از بنادر بزرگ دریایی جهان - مانند شانگهای، هیوستون و لازارو کاردناس - ممکن است تا سال ۲۰۵۰ غیرفعال شوند اگر سطح آب دریاها فقط ۴۰ سانتی متر افزایش یابد که در صورت گرم شدن کنونی جهانی بسیار محتمل است. این موارد تهدیدهای جدی برای تجارت جهانی هستند زیرا بندر شانگهای به تنهایی مسئول بیش از یک چهارم کل تجارت خارجی چین است و ارزش واردات و صادرات آن در سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۱.۴ تریلیون دلار تخمین زده می شود. علاوه بر این، در سال ۲۰۲۲ بندر هیوستون بیش از ۹۰۰ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا کمک کرد.
در عین حال، فرکانس و شدت بیشتر طوفان ها عملکرد بنادر دریایی و بنادر داخلی را تضعیف می کند. هزینه تخمینی رویدادهای آب و هوایی شدید در بنادر در سراسر جهان حدود ۷.۵ میلیارد دلار در هر سال تخمین زده می شود. علاوه بر این، ۰.۸ تا ۱.۸ درصد تجارت دریایی جهان - ۲۰۰ تا ۴۵۰ میلیارد دلار ارزش در سال - به دلیل رویدادهای آب و هوایی شدید با خطرات اختلال مواجه است و کشورهای در حال توسعه با جزیرههای کوچک حدود چهار برابر بیشتر از سایر اقتصادها با خطرات تجاری مواجه هستند.
مسیر تجاری قطب شمال
از آنجایی که تغییرات آب و هوایی برخی از مسیرهای تجاری را تهدید می کند، مسیرهای جدیدی را باز می کند. تخمین زده می شود که طی سه تا چهار دهه آینده، قطب شمال در تمام طول سال یخ زده باقی نخواهد ماند و این امر مسیرهای تجاری دریایی جدید و کوتاهتری را باز خواهد کرد. باز شدن مسیرهای جدید مانند مسیر دریای شمالی و گذرگاه شمال غربی، امکان حرکت کشتی ها بین اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس را فراهم می کند.
منافع اقتصادی فوق العاده این مسیرهای تجاری کوتاه تر، علاوه بر منابع طبیعی عظیم قطب شمال، منجر به افزایش تنش های ژئوپلیتیکی در این بخش از جهان بین ایالات متحده، اتحادیه اروپا، روسیه و چین شده است. جنگ در اوکراین، پیوستن اخیر فنلاند به ناتو و حرکت جدی سوئد به سمت عضویت در ناتو تنشهای ژئوپلیتیکی در قطب شمال را تشدید کرده است.
هفت عضو ناتو متشکل از کانادا، دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ، سوئد و ایالات متحده - همه اشکال همکاری با روسیه در زمینه اداره قطب شمال را به حالت تعلیق درآوردهاند. از این رو، ذوب یخ در قطب شمال نه تنها مسیرهای تجاری جدیدی را باز کرده است، بلکه عرصه های جدیدی از رقابت قدرت های بزرگ را شعله ور ساخته و خطر درگیری را در این بخش از جهان افزایش داده است.
راه حل چندجانبه گرایی
این چالشهای نوظهور تنها از طریق چندجانبهگرایی مؤثرتر برای رسیدگی به گرمایش جهانی و ایجاد چارچوبهای جدید همکاری برای مسیرهای تجاری موجود و جدید قابل رسیدگی است.
دولت ها نمی توانند به تنهایی با این چالش فزاینده روبرو شوند. جهان به یک چارچوب چندجانبه جدید نیاز دارد که در آن نهادهای مرتبط بخش خصوصی، سازمانهای بینالمللی، دانشگاهها و جوامع مدنی درگیر گفتگو باشند. عدم انجام این کار نه تنها خطر مختل شدن تریلیون ها دلار در تجارت جهانی را به همراه دارد، بلکه ثبات و رشد اقتصاد جهانی را در دهه های آینده نیز تضعیف می کند.
نظر شما