بازار؛ گروه بین الملل: در آغاز سال ۲۰۲۴، سیاست خارجی ایالات متحده با کشش های متعدد در یک دوراهی قرار می گیرد. در درجه نخست، امریکا تحت تأثیر دو جنگ، یکی در اروپا و دیگری در غرب آسیا، درهم شکسته است. پیامدهای داخلی این اجبارهای خارجی برای دولت بایدن بسیار گسترده است.
در خارج، حمایت قوی از اوکراین و اسرائیل ممکن است نشان دهنده عزم ایالات متحده در حمایت از متحدان باشد. در داخل، دولت بایدن نتوانسته است این اهداف را به حمایت سیاسی تبدیل کند. برعکس، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که جو بایدن یکی از کم‌طرف‌ترین رؤسای جمهور ایالات متحده در مدت طولانی باشد.
برای حزب دموکرات، نگرانی بزرگتر این است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا تقریباً در همه نظرسنجی ها پیشتاز است. پویایی سیاسی و امنیتی ناشی از این امر احتمالاً بر موضع و جهت گیری سیاست خارجی ایالات متحده برای حداقل نیم دهه آینده تأثیر خواهد گذاشت.
ایالات متحده در حال حرکت در تنگنای انتخاب های سیاستی که در چند سال گذشته انجام شده، است. سال ۲۰۲۳ فرصت ها و چالش هایی را برای سیاست خارجی ایالات متحده ایجاد کرد. واشنگتن از طریق ابتکارات قانونی مانند قانون تراشه‌ها و علوم و گامی استراتژیک در سیاست هند و اقیانوس آرام با پیمان آکوس در سال ۲۰۲۱، تلاش کرد تا در میان چشم‌انداز ژئوپلیتیکی در حال تغییر، رهبری خود را حفظ کند؛ در حالی که جنگ در اوکراین که تحریم ها را دور می زند و چین مرزها را در دریای چین جنوبی و همچنین در آسمان با حادثه «بالون جاسوسی» جاسوسی می کند.
چین یک موضوع تعیین کننده سیاست خارجی برای ایالات متحده بوده است و مدیریت قاطعیت نظامی، اقتصادی و فناوری رو به رشد چین شاید مهمترین چالش بلندمدت باشد
چین یک موضوع تعیین کننده سیاست خارجی برای ایالات متحده بوده است و مدیریت قاطعیت نظامی، اقتصادی و فناوری رو به رشد چین شاید مهمترین چالش بلندمدت باشد. این کشور احتمالاً بر سیاست خارجی ایالات متحده تسلط خواهد داشت؛ صرف نظر از اینکه چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در اواخر سال جاری به قدرت می رسد. در زمینه تولید نیمه هادی ها به عنوان فناوری کلیدی قرن بیست و یکم، ایالات متحده سال گذشته قانون تراشه ها و علم و نظام دو حزبی را تصویب کرد تا ظرفیت تولید داخلی و رقابت پذیری را افزایش دهد، حتی اگر در نوآوری های ساخت و طراحی پیشرفته، جایگاه خود را نسبت به آسیا از دست بدهد.
برای مقابله با نفوذ روزافزون چین در منطقه، ایالات متحده به منظور تقویت چهارچوب خود، از طریق پیمان آکوس و ایجاد شراکت تجاری هند و اقیانوس آرام، با ۱۲ شریک منطقه ای اقدام کرد. در همین حال، دیپلماسی اقتصادی چین این گونه است که پکن طی یک سال گذشته روابط خود را با روسیه و ایران تعمیق بخشیده و راه حیات اقتصادی برای تهران و مسکو فراهم کرده است.
خروج ایالات متحده از برجام در سال ۲۰۱۸ و خروج از افغانستان در سال ۲۰۲۱، خلاء استراتژیک در منطقه ایجاد کرد که از آن زمان به گسترش شکاف های منطقه ای کمک کرده است
خروج ایالات متحده از برجام در سال ۲۰۱۸ و خروج از افغانستان در سال ۲۰۲۱، خلاء استراتژیک در منطقه ایجاد کرد که از آن زمان به گسترش شکاف های منطقه ای کمک کرده است. در این میان، چین با میانجی‌گری در عادی‌سازی روابط دیپلماتیک بین عربستان و ایران، برای ایجاد فضای منطقه‌ای وارد عمل شد. در همین راستا، یکی از اهداف کلیدی سیاست خارجی که واشنگتن در سال ۲۰۲۳ ترسیم کرد، گسترش روابط استراتژیک با هند در حال رشد است.
با این حال، اختلافات بر سر مسائلی مانند عدم تمایل هند به پیروی از راهبردهای ایالات متحده در انزوای روسیه وجود دارد. مدیریت تنش‌ها بین هند و پاکستان نیز برای دیپلمات‌های آمریکایی به‌عنوان یک اقدام موازنه‌کننده همیشه دشوار است.
در غرب آسیا که به عنوان منطقه ای طولانی مدت از نگرانی های استراتژیک ایالات متحده مطرح است، سیاست امریکا شکاف هایی را برای سایر بازیگران مانند روسیه و چین ایجاد کرده است
در غرب آسیا، منطقه ای طولانی مدت از نگرانی های استراتژیک ایالات متحده، سیاست امریکا شکاف هایی را برای سایر بازیگران مانند روسیه و چین ایجاد کرده، زیرا واشنگتن به شدت بر سایر مسائل ژئوپلیتیکی مبرم در سال ۲۰۲۳ تمرکز کرد.
در مورد دموکراسی و حقوق بشر، تغییراتی مانند سرکوب شدید زنان و دختران توسط طالبان در افغانستان علیرغم فشار ایالات متحده، محدودیت های انتشار دموکراسی در آمریکا را به نمایش گذاشت. در همین راستا، سوالات طولانی در مورد تعهد خود آمریکا به اصول دموکراتیک و قطبی شدن سیاسی در پرتو حادثه ۶ ژانویه ۲۰۲۱ نیز مهمات آسانی را برای رقبایی مانند چین و روسیه فراهم می کند تا از آنها بهره برداری کنند.
به طور کلی چشم انداز سیاست خارجی دولت بایدن میراثی دوسوگرا برای دولت و رهبری آمریکا به جا می گذارد
به طور کلی چشم انداز سیاست خارجی دولت بایدن میراثی دوسوگرا برای دولت و رهبری آمریکا به جا می گذارد. برتری نظامی جهانی ایالات متحده و اصول اساسی مزیت های استراتژیک آن در آینده قابل پیش بینی به وضوح بی رقیب باقی خواهد ماند.
با این حال، گسترش و پیچیدگی فزاینده چالش ها برای منافع ایالات متحده به طور قابل توجهی بیشتر از دهه گذشته همچنان در حال گسترش و تغییر است. صعود چین به جایگاه واقعی قدرت جهانی اکنون فوری ترین وظیفه بلندمدت پیش روی استراتژی کلان ایالات متحده است.
واشنگتن همچنین باید با احتیاط روسیه را در حال کوچک شدن و در عین حال مجهز به سلاح هسته‌ای مدیریت کرده، ابزارهای دیپلماتیک سنتی مانند کمک‌های توسعه و پیام‌های عمومی را احیا کند، و همچنین چارچوب‌های امنیتی جمعی جدیدی را برای عصر فناوری‌های مخرب تسریع نماید. با سازگاری، عمل گرایی اصولی و سرمایه گذاری های مجدد در داخل، سیاست خارجی ایالات متحده می تواند رهبری آمریکا را در این دنیای پیچیده تر حفظ کند.
نظر شما