به گزارش خبرنگار بازار، جنوب شرق کشورمان همواره خاستگاه اسطوره های فرهنگی بزرگی بوده و هامون و هیرمند در جای جای متون ادبی و تاریخی ما مورد توجه بوده اند.
این خطه اما در طول تاریخ به دلیل دور بودن از پایتخت های سیاسی و ارتباطات ضعیف در گذشته، مورد غفلت قرار گرفته و به همین دلیل هم برخی عوامل شرارت آنجا را مامنی یافته اند که دور از دسترس ماموران شاهان، به ناامنی و راه زنی دست زنند. پهناور بودن و توپوگرافی این سرزمین هم به گونه ای است که برای آن عده مخفی گاه های مطمئن به وجود آورد. و از همین رو حکومت ها چشم داشت چندانی از این منطقه برای دریافت خراج نداشته و در عین حال برای عمران و آبادی آن هم قدمی برنداشته اند زیرا اگر ماموران موفق به دریافت خراج هم می شدند، اغلب در هنگام ارسال به مرکز دچار راهزنان شده و به دست شاهان نمی رسید.
این اوضاع اما تا اواخر دوره قاجار و اوائل دوره پهلوی ادامه داشت و بعد از حضور انگلیس در هند و سپس افغانستان و جدایی اش از خاک ایران، آهسته آهسته این مناطق هم داخل محاسبات آمد و با برقراری ارتباطات و در عین حال شناسایی برخی مزیت های این سرزمین، توجهات اندکی را برانگیخت.
پس از انقلاب اسلامی اما ظرفیت‌های این استان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و تلاش شد این سرزمین از این غفلت تاریخی رهایی یابد ولی برخی افراد و گروه ها که در طول تاریخ از غفلت دولت مرکزی به سیستان و بلوچستان منتفع شده بوده و با انواع اقدامات خلاف قانون پول های هنگفتی اندوخته بودند، به مقاومت در مقابل حکومت و دولت دست زدند.
ناامنی افغانستان و مهاجرت گسترده افاغنه به ایران
در آنسوی مرزها همزمان با انقلاب اسلامی در ایران، شوروی هم افغانستان را تصرف کرده و در آنجا هم مقاومت های مجاهدین افغانستانی از یکسو و تلاش های پاکستان برای تشکیل هسته هایی از طالبان برای مقاومت در برابر نیروهای اشغالگر عامل ناامنی و مهاجرت گسترده افاغنه به ایران شد.
از آن مقطع کاشت خشخاش و تولید تریاک و هروئین در افغانستان رونق گرفت و مرکز توزیع مواد مخدر شد و عرصه برای کسب درآمد های هنگفت از انواع قاچاق مواد مخدر، انسان و .... از سوی اشرار مهیا شد اینجا بود که به واسطه عاملی دیگر ناامنی گسترده به سیستان و بلوچستان مستولی و به جولانگاه افراد خطرناک و مسلح بدل شد و البته قربانی همیشگی آن پیشرف و آبادانی مردم این خطه بود.
استانی که با دو کشور مرز خاکی دارد، قریب به ۵۰۰ کیلومتر در مجاورت دریاهای آزاد برای تجارت و آبزی پروری و صید است، رنگین کمانی از معادن دارد، دارای آب و هوای منحصر به فرد در کشور برای پرورش گیاهان استوایی است و از همه اینها مهمتر مردمانی کوشا و بی ادعا دارد، با کمی توجه می تواند راههای توسعه را به سرعت طی کند
در سال ۱۳۶۰ اما قرارگاه قدس نیروی زمینی سپاه به عنوان بزرگترین قرارگاه کشور در منطقه جنوب شرق کشور تشکیل شد که به این نا امنی پایان داده و فضا را برای سرمایه گذاری و آبادانی آن مهیا کند و از آن تاریخ آهسته آهسته سرمایه و مولفه های اقتصادی مجالی یافت که به این منطقه رخنه کرده و در این مقطع از زمان بازشناسی ظرفیت های اقتصادی استان سیستان و بلوچستان در دستور کار قرار گرفت ولی برخی عوامل خارجی گویا نمی خواستند روز خوش مردم این خطه را ببینند.
مردم با حمایت از نیروهای امنیت ساز راه را برای ورود سرمایه و تکنولوژی به این سرزمین باز کنند
تلاش برای نا آرام ساختن این استان از سوی کشور های خارجی از یک سو و اذناب داخلی آنها با به استخدام گرفتن اشرار زخم خورده از امنیت اما با اقدامات ایذایی همچنان ادامه دارد و اجازه پیشرفت این منطقه را نمی دهند و اگرنه استانی که با دو کشور مرز خاکی دارد، قریب به ۵۰۰ کیلومتر در مجاورت دریاهای آزاد برای تجارت و آبزی پروری و صید است، رنگین کمانی از معادن دارد، دارای آب و هوای منحصر به فرد در کشور برای پرورش گیاهان استوایی است و از همه اینها مهمتر مردمانی کوشا و بی ادعا دارد، با کمی توجه می تواند راههای توسعه را به سرعت طی کند.
مردم بالقوه ثروتمند سیستان و بلوچستان کافی است با حمایت از نیروهای امنیت ساز این منطقه و دلسوزانشان راه را برای ورود سرمایه و تکنولوژی به این سرزمین باز کنند تا بدون نیاز به پول های نفتی و کثیف از قاچاق مواد مخدر، انسان، سوخت، و کالا به زندگی عزتمندانه دست یابند.
اکنون فرصتی همچون «چابهار» با آنهمه ثروت نهفته در اختیار این استان است که بسیاری از همسایگان حسرت آن را می خورند و برخی دیگر پول کثیف خرج می کنند تا آنجا را به ناامنی بکشانند و اجازه پاگرفتن بدان ندهند. اینجاست که هوشیاری مردم صادق بلوج و سیستانی آهوی گریز پای سرمایه را گیر انداخته و خانه خود را با آن آباد می سازند و نا امن کنندگان را به عنوان دشمن دیرینه پیشرفت استان ناکام
نظر شما