به گزارش بازار، مجتبی بهاروند، رئیس سابق کمیسیون حمل و نقل اتاق بازرگانی ایران نوشت: جایگاه ویژه ژئوپلیتیک ایران که در مسیر شاهراه‌های بین المللی واقع شده و از شمال و جنوب به دریا دسترسی دارد و از طرفی همجواری با کشورهای غنی از ذخایر معدنی، همچون افغانستان که تماما با خشکی محاصره شده‌اند و کشورهای قدرتمندی مانند روسیه که به آب‌های گرم دسترسی ندارند، موقعیت منحصر به فرد ترانزیتی برای ما ایجاد کرده است.
همان‌طور که ما در محصولات و خدمات مختلف به دنبال رسیدن به برندینگ هستیم، در ترانزیت نیز احتیاج داریم که خدماتمان دارای نشان تجاری ارزشمند و محبوب باشد تا با افزایش صادرات برای کشور ارزآوری داشته باشیم.
در حال حاضر بعضی کشورها که هیچ یک از این مزیت‌های ایران را ندارند، به عنوان یک برند ترانزیت لجستیک در دنیا شناخته می‌شوند. مثلا امارات متحده عربی در میان ۱۰ کشور نخست دنیا در ترانزیت و لجستیک است.
اگر شرایط و ملزومات کیفی در کشور به درستی انجام و رعایت شود، ترانزیت ایران نیز در سطح منطقه و جهان تبدیل به برند مطرح تجاری می شود.
گرچه برندسازی ناوگان حمل و نقل، ما را در رقابت با رقبای خود در این صنعت، متمایز می‌کند و البته قابل درک است که با وجود هزینه‌های بالای نگهداری، ذخیره سازی، سوخت رسانی، بیمه و …، برندسازی برای کسب و کارهای کوچک و نوپا از اولویت بالایی برخوردار نباشد، اما در عرصه روز تجارت دنیا برای جلب مشتری و آشنا کردن آن‌ها با خدمات قابل ارائه، برندسازی یکی از ضروریات است.
وقتی یک محصول تبدیل به برندی محبوب می‌شود، محصولات جانبی و خدماتی که به آن وابسته است نیز ترند می‌شوند، از این رو کشورهایی که به برندینگ ترانزیت در عرصه بین‌المللی دست یافته‌اند، به واسطه انتقال به‌موقع و با صرفه اقتصادی محصولات‌شان به دست مصرف کننده، خود به خود صادرات‌شان نیز رونق می‌گیرد.
در هر حال رکن اصلی تجارت خارجی، حمل و نقل و ترانزیت بین‌المللی است و هیچ تجارتی بدون حمل و نقل، لجستیک پویا و ترانزیت کارآمد نمی‌تواند موفق عمل کند و تنها در صورت تامین این زنجیره وابسته، کالاهای ما در زمان مقرر به دست مصرف کننده خارجی می‌رسد و به لحاظ اقتصادی نیز به صرفه و ارزان‌تر است و این گونه کالاهای صادراتی ما نیز در دنیای رقابتی تجارت بین الملل، می توانند حرفی برای گفتن داشته باشند.
نظر شما