به گزارش بازار به نقل از اتاق ایران، اصلاح قانون اتاق ایران موضوعی است که از سال‌ها پیش در بین اعضای هیات نمایندگان مطرح و پیگیری شده تا اینکه در آذر سال 1399 نمایندگان مجلس، اصلاح قانون اتاق ایران را اعلام وصول کردند. این موضوع در کمیسیون اقتصادی مجلس دنبال شد تا اینکه پیش‌نویس نهایی آن در آبان امسال برای دریافت نظرات نهایی اعضای هیات نمایندگان در اختیارشان قرار گرفت.
رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط زیست و آب اتاق ایران با اشاره به مسکوت ماندن موضوع ترکیب اعضای هیات نمایندگان و شیوه برگزاری انتخابات در پیش‌نویس طرح قانون اتاق ایران بر لزوم توجه ویژه به جایگاه تشکل‌هایی که به صورت موضوعی و صنفی تشکیل شده و فعالیت می‌کنند، تاکید کرد.
فرشید شکرخدایی اظهار کرد: در پیش‌نویس طرح قانون اتاق ایران موضوع ترکیب اعضای هیات نمایندگان و شیوه برگزاری انتخابات مسکوت مانده است که نشان می‌دهد هنوز درباره آن به جمع‌بندی نرسیده‌اند.
این فعال اقتصادی، رویکرد کلی حاکم بر روند اصلاح قانون اتاق ایران را در راستای کم‌اثر کردن ماهیت بخش خصوصی توصیف کرد و افزود: چنانچه اتاق ایران تنها با دریافت حق عضویت از اعضا اداره شود، می‌تواند استقلال و ماهیت اصلی خود را بهتر حفظ کند و به نفع بخش خصوصی خواهد بود.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران با تاکید بر اینکه نباید اجازه دهیم اتاق ایران به حیات خلوتی برای دولت تبدیل شود، تصریح کرد: اگر اتاق ایران به عنوان نهاد مستقل بخش خصوصی، تضعیف شود، فعالان اقتصادی به دنبال ایجاد محفل و نهاد دیگری می‌روند که مستقل باشد و معرف بخش خصوصی واقعی باشد.
شکرخدایی از اتاق ایران به عنوان نهادی یاد کرد که متعلق به فعالان اقتصادی است و دخل و خرج آن در قالب هیات نمایندگان کنترل می‌شود. همان‌طور که هر ساختاری نقطه ضعف دارد، ممکن است ساختار اتاق ایران هم مشکلات و نواقصی داشته باشد؛ اما آنچه اهمیت دارد، رویکرد و هدف اصلی از اصلاح قانون اتاق ایران است که به نظر تقویت جایگاه بخش خصوصی نیست.
به عقیده او، در چند سال اخیر، تمام هجمه‌هایی که به سمت اتاق ایران وارد شد از ناحیه افرادی بود که انتخاب نشدگان نظام دموکراتیک اتاق بودند.
رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط زیست و آب اتاق ایران معتقد است: اگر این افرادی که انواع هجمه‌ها علیه اتاق ایران را مطرح می‌کنند، مورد قبول بخش خصوصی بودند در انتخابات رای می‌آوردند.
او در بخش دیگری از سخنان خود به جایگاه تشکل‌های صنفی و موضوعی در کنار اتاق‌های استانی اشاره و تصریح کرد: اینکه عده‌ای تلاش می‌کنند، بخشی از تشکل‌ها را کم‌رنگ جلوه دهند، در واقع خطای استراتژیکی را مرتکب می‌شوند. فعالان اقتصادی دور هم جمع شده و برمبنای اشتراکاتی که دارند، تشکل‌هایی را ایجاد می‌کنند که این تشکل‌ها یا موضوعی و یا جغرافیایی و یا صنفی هستند. بنابراین هیچ یک از انواع تشکل‌ها نسبت به دیگری مزیت نداشته و همه آنها نقش و جایگاه مهمی در اقتصاد دارند.
شکرخدایی تصریح کرد: همه ارکان و بخش‌های اتاق، نقش حساس و کلیدی به عهده دارند که باید ملاک عمل قرار گیرند. همه انواع تشکل‌ها نیز به نوبه خود دارای جایگاهی هستند که اثرگذاری بالایی دارند و نباید برای حمایت از یکی از انواع تشکل‌ها مانند اتاق‌های استانی یا اتاق‌های مشترک، سایر انواع تشکل‌ها را نادیده گرفت.
او ادامه داد: در دنیا ترکیب منصفانه تشکل‌های صنفی، موضوعی و جغرافیایی مفهومی را شکل می‌دهند که به آن اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی می‌گویند، حذف هر یک از این اجزا جامعیت اتاق را تضعیف خواهد کرد.
نظر شما