دریا قدرتی پور؛ خبرگزاری بازار- کرونا حالا طنابش را بر گلوی اقتصادی انداخته که معلوم نیست چه فجایعی را به دنبال خواهد داشت. پیش بینی ها حاکی از بیکار شدن میلیون ها نفر در سرتاسر جهان است؛ در این میان تنها کاری که می توان انجام داد، سیاستگذاری های درست و مدیریت منابع برای دوران پساکرونا است.مساله ای که اقتصاددانان با تاکید بر آن دست گذاشته اند این است که کرونا می تواند فرصتی در کنار تهدید باشد.
این مطلب را از رئیس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی و اصل ۴۴مجلس شورای اسلامی پرسیدیم،به گفته حمیدرضا فولادگر، عامل اصلی که می تواند ایران را از این بحران نجات دهد، جذب سرمایه گذران و جلوگیری از فرار سرمایه ها و همچنین حمایت از تولید داخلی است. مساله ای که می تواند اصفهان را که همواره به عنوان قطب صنعتی به شمار می رفته از مشکلات پیش بینی نشده نجات دهد.
به نظر این نماینده مجلس، سالیان سال است که با قوانین عجیب و غریبی روبرو هستیم که تولید و حمایت از تولید کننده داخلی را زیر سوال برده و باید با اصلاح ساختارهای مناسب به جاده درست گام بگذاریم. گفت و گوی بازار با حمید رضا فولادگر را در این ارتباط از دست ندهید.
اصلاح ساختارهای داخلی موضوعی است که شما همواره بر آن تاکید داشته اید؛ موضوعی که می تواند اقتصاد را به تحول برساند و با جهش تولید و رونق اقتصادی روبرو کند، آیا با توجه به جنگ اقتصادی که اکنون ما با آن دست و پنجه نرم می کنیم این مساله امکانپذیر خواهد بود؟
بله درست است که ما با جنگ اقتصادی و تحریم روبرو هستیم، اما در همین شرایط می توانیم تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم، در واقع سال ها است که ما با بیماری بزرگی با نام بروکراسی اداری و قوانین دست و پاگیر روبرو هستیم که همین موضوعی مانعی شده برای تولیدکنندگانی که می توانند به اقتصاد کمک کنند. برداشتن موانع سرمایه گذاری از یک طرف و مدیریت آینده اقتصاد مقوله ای است که می تواند کمک شایانی به کشورمان در این شرایط خاص باشد.
سال هاست اصفهان با این مشکل سر و کار دارد و ما شاهد فرار سرمایه ها از این استان و دو رقمی شدن نرخ بیکاری هستیم، این در حالی است که اصفهان بیشترین مالیات را پرداخت می کند و قطب صنعتی کشور هم به شمار می رود. قصد ما از پرسیدن این سوال این است که تا کی باید صبر کرد که این طناب ها از دست و پای تولید باز شود؟
خب به هر حال اینقدر یک طرفه هم نباید به قاضی رفت. اصفهان در سال های اخیر وضعیت خیلی بهتری پیدا کرده و مدیران هم پی برده اند که چاره ای جز تسهیل قوانین ندارند و ما نسبت به قبل توانسته ایم از فرار سرمایه از اصفهان جلوگیری کنیم. البته به هر حال باید تلاش های بیشتری در این زمینه صورت گیرد. راهکاری که داریم این است که باید با ایجاد محیط اقتصادی با ثبات تامین منبع مالی اقتصادی مطمئن از فرار سرمایه ها جلوگیری کنیم، البته راه طولانی در این رابطه وجود دارد اما به هر حال اطمینان یافتن سرمایه گذاران می تواند راهکاری مناسب باشد.
از این مقوله ها که بگذریم، وجود کرونا باعث شده که خیلی ها از کار بیکار شوند و برخی از تولیدکنندگان در مضیقه قرار گیرند، از سویی دیگر این تهدیدی است که معلوم نیست تا کی ادامه داشته باشد، به نظر شما آیا می شود از این شرایط هم فرصت ساخت و اقتصاد اصفهان را نجات داد؟
خب به هر حال ما با روندی روبرو هستیم که تمام جهان در حال دست و پنجه نرم کردن با آن است. این سلاح بیولوژیکی است که ما را در جرگه آزمایش قرار داده و بالطبع ما باید با برنامه ریزی درست حتی از کرونا هم فرصت بسازیم و به دوران پس از کرونا هم فکر کنیم، برنامه ریزی در زمینه اصلاح ساختاریهای بهداشتی و اداری که قبلا هم در مورد آن صحبت کرده ام و رفتن به سمت دولت الکترونیک بر پایه کاهش سفرهای درون شهری و کسب و کارهایی که باید به سمت تجارت الکترونیکی برود از جمله مقولاتی است که می تواند در شرایط حاضر موثر واقع شود.
ولی مشکل اینجاست که ما اصلا آماده چنین وضعیتی نبودیم و اکنون اقتصاد ایران با یک شوک روبرو است که می تواند اتفاقات بدی را رقم بزند، در این رابطه تدبیر شما چیست ؟
چشم انداز درست این است که باید ما از تولید داخل و فناوری هایی که به دست آورده ایم برای خود سکوی پرتاب بسازیم. به هر حال کرونا هم به نوعی تحریم است و شبیه آن و همانطور که تحریم ها باعث بالا رفتن هزینه ها می شود، کرونا هم ممکن است اقتصاد را متاثر کند و مشکلاتی در پی داشته باشد، بنابراین ما باید با متکی بودن به نیروهای داخل و مدیریت بیشتر از این مشکل هم سربلند بیرون بیاییم، ما باید با کار نظارتی درست و با اجرای سیاست های جهشی تولید همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند در سالجاری از تولید حمایت کنیم و به سمت رونق تولید ملی در کشور برویم.
این مقوله هم مانند بسیاری از مشکلات دیگر که بر سر راه ما بوده رفع خواهد شد و ما همچون گذشته افتخار آفرینی خواهیم کرد.ما اکنون یکی از قطب های فولادی به شمار می رویم که توانسته ایم بومی سازی کنیم و بسیاری از قطعات و تجهیزات را خودمان بسازیم و زنجیره تولید را مستحکم کنیم و در ساخت داخل موفق باشیم و در این آزمون هم موفق خواهیم شد.
همانطور که قبلا هم اشاره کرده ام، مدیریت منابع و مصارف ارزی و بهبود محیط کسب و کار و فناوری با اولویت فناوری اطلاعات از چالش های جدی صنعت کشور است که باید به آنها رسیدگی شود. درست است که با وجود کرونا فضای کسب و کار تغییر یافته و با چالش روبرو شده است و این مهم از چالش های رونق تولید هم به شمار می رود، بنابراین ما باید با عادلانه کردن مالیات و از بین بردن مشکلات جدی که در نظام جامع مالیاتی است بار مشکلاتی که بر دوش تولید کنندگان هست را برداشته و به سمت اصلاح ساختارها به شکل جدی گام برداریم.
به هر حال کرونا مساله ای غیرقابل پیش بینی بوده که بسیاری از سرمایه گذاران را سردرگم کرده، اما بارها گفته ام که ما از هر تهدیدی می توانیم فرصت بسازیم. ناامنی، موانع و تهدیدات فضای کسب و کار، هم منشاء داخلی و هم منشاء خارجی دارد و اگر با تمهیدات مناسب بتوانیم آن ها را مرتفع کنیم بسیاری از مسائل حل خواهد شد.
ولی در این شرایط هیچ نقطه روشن و واضحی در تغییر قیمت های مواد اولیه و ثبات منابع مالی وجود ندارد و به هر حال ما با روند نامناسبی روبرو هستیم.
طبق ماده ۲۲ برنامه ششم توسعه رتبه ایران در شاخص های سهولت کسب و کار هرساله باید ارتقا ۱۰ پله ای داشته باشد و حقوق مالکیت در کسب و کار از اهمیت ویژه ای برخوردار است که بر اساس امنیت سرمایه گذاری و ثبات قوانین، مبارزه با فساد و شفافیت سنجیده می شود، درست است که ما با شرایط غیر قابل پیش بینی روبرو هستیم، اما به هر حال در این بستر اگر طبق قوانین و اصول گام برداریم به امنیت سرمایه گذاری خواهیم رسید.
در همین رابطه یکی از مسائلی که کارشناسان اقتصاد از آن سخن می گویند، سنگ اندازی بانک ها در زمینه قوانین است که تولیدکنندگان را با مشکلاتی روبرو کرده است، در رابطه با این مساله چه راهکاری دارید؟
متاسفانه باید این نکته را بگویم که بانک ها اکنون تبدیل به بنگاه شده اند که باید از این امر دست برداشته و با بانک ها باید در ظرف سه سال اموال مازاد خود را به فروش برسانند و از سرمایه داری و بنگاه داری پرهیز کنند؛ متأسفانه اکنون ما وحدت رویه ای در زمینه فعالیت بانک‌ها، بیمه‌ها، گمرکات و تأمین اجتماعی نمی بینیم و هر کدام قصه جدایی برای خود دارند و رفتارهایشان در این رابطه متفاوت است که این موضوع ضربه مهلکی به تولید ملی و رونق تولید می زند. راهکار درست و مناسب وحدت رویه برای رسیدن به جهش و رونق تولید است.
نظر شما