بازار؛ گروه بین الملل: تحریم های هماهنگ اعمال شده بر صادرات نفت و گاز روسیه توسط ایالات متحده آمریکا، اروپا و متحدان آنها در حاشیه اقیانوس آرام منجر به تغییری تاریخی در مسیر جریان انرژی روسیه شده است.
متحد اصلی پوتین، شی جین پینگ، که در حال حاضر واردکننده بزرگ منابع انرژی روسیه بوده است، واردات خود از غول اوراسیا را از زمان شروع جنگ با اوکراین افزایش داده است. پوتین همیشه شی را یک معامله کننده سرسخت می دانست، اما تخفیف های قیمتی که شی از روسیه ناامید در سال ۲۰۲۲ به دست آورد، به مزایای رقابتی چین یعنی دسترسی نامحدود به انرژی روسیه می افزاید.
تحقیقات جدید در موسسه هادسون بینشی در مورد تفاوت قیمتی که شی جین پینگ نسبت به قیمت های جهانی نفت به دست آورده است، می دهد. این تخفیف‌ها فرصتی را برای تولیدکنندگان چینی فراهم می‌کند تا تسلط خود را بر صنایع مهم مرتبط با انرژی افزایش دهند.
بوروکرات‌های حزب کمونیست چین اغلب آمار تولید و سایر آمارها را تقویت می‌کنند تا استدلال تاریخی شی را نشان دهند که «شرق در حال افزایش قدرت است و غرب در حال افول». بنابراین باید به داده‌های اولیه‌ای که می‌توان یافت و برون‌یابی کرد تکیه کرد تا تا حد امکان به ارزیابی دقیق نزدیک شد. محققان هادسون از داده‌های چند سال گذشته گمرک چین برای ترسیم حجم واردات نفت روسیه استفاده کردند، سپس کل ارزش گزارش شده این واردات را برای محاسبه قیمت هر بشکه برای واردات نفت این کشور محاسبه کردند.
در حالی که حجم واردات بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ تا حدودی ثابت بود، قیمت‌گذاری - احتمالاً ناشی از ترکیبی از قراردادهای بلندمدت و خریدهای لحظه‌ای - تا حد زیادی با قیمت معیار جهانی نفت خام برنت سازگار بود. در سال ۲۰۲۲ واردات چین شروع به افزایش کرد و در ماه می به رکورد رسید. اما قیمت ها به طور قابل توجهی از قیمت نفت خام برنت عقب افتاد، زیرا روسیه به طور فزاینده نگران جایگزینی بازارهای در حال بسته شدن در غرب شد.
شرایط خرید چینی نیز با چشم پوشی از اعتبار اسنادی و تمدید شرایط بازپرداخت در صورت نیاز برای تکمیل تراکنش، کاهش یافته است. در بازار گاز طبیعی، چین نیز برنامه های افزایش واردات از روسیه را تسریع کرده است، اگرچه به دلیل نیاز به زیرساخت های حمل و نقل اضافی، تأثیر آن به اندازه نفت و فرآورده های پالایش شده نخواهد بود.
روسیه پس از استرالیا و ترکمنستان سومین تامین کننده گاز به چین است، اما نسبت آن به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت، زیرا حجم خط لوله فعلی افزایش می یابد و خط لوله جدیدی که پوتین هنگام بازدید از شی برای المپیک پکن به صورت آنلاین اعلام کرد، افزایش خواهد یافت. چین همچنین واردات LNG را از تامین کنندگان آمریکایی و استرالیایی به نفع صادرکنندگان روسی تغییر می دهد. تنها در سال ۲۰۲۲ واردات از ایالات متحده ۹۵ درصد کاهش یافت. بیشتر LNG روسیه به اروپا هدایت شده است، که قیمت های بالاتری را پرداخت می کند.
گزارش های مطبوعاتی اغلب اعلام می کنند که قراردادهای بلندمدت چین برای گاز روسیه کمتر از قیمت بازار است، اما داده های موجود نمی تواند به طور قطعی این ادعا را تایید کند
گزارش های مطبوعاتی اغلب ادعا می کنند که قراردادهای بلندمدت چین برای گاز روسیه کمتر از قیمت بازار است، اما داده های موجود نمی تواند به طور قطعی این ادعا را تایید کند. تحقیقات هادسون با استفاده از داده های گمرک چین نشان می دهد که چین حدود ۱۷ درصد کمتر از میانگین قیمت واردات خود در سال ۲۰۲۰ و ۲۲ درصد کمتر در سال ۲۰۲۱ برای گاز خط لوله روسیه پرداخت کرده است.
مشاهدات پوتین در مورد قدرت چانه زنی شی هنگام امضای قرارداد گازی ۲۰۲۲ (و همچنین قرارداد پروژه بزرگتر در سال ۲۰۱۴) از نظریه رایج در مورد قیمت گذاری پایین تر از بازار پشتیبانی می کند، به ویژه نسبت به دو یا سه برابر شدن قیمت ها در بازارهای نقدی سال ۲۰۲۲، که اروپایی ها به آن دست یافتند. روسیه برای جبران ضرر صادرات و تحریم های خود مجبور به پرداخت هزینه است.
روسیه همچنین تامین کننده اصلی زغال سنگ برای چین است که هنوز بیش از نیمی از کل مصرف انرژی آن را تشکیل می دهد. گفته می شود که ۷۳ درصد واردات چین از روسیه شامل سوخت های فسیلی است. شایان ذکر است که اقتصاد چین بیش از کل اقتصاد اعضای کشورهای صنعتی تشکیل دهنده سازمان همکاری اقتصادی و توسعه دی اکسید کربن تولید می کند. تولید ناخالص داخلی گروه اخیر بیش از دو برابر چین است.
واردات انرژی روسیه از چین علاوه بر کمک به سرپا نگه داشتن ماشین جنگی روسیه، به بخش صنعتی این کشور مزیت رقابتی بیشتری در بازارهای جهانی نسبت به مدل اقتصادی مرکانتیلیستی که به شدت یارانه دار بود، می دهد. در حالی که قیمت‌های انرژی اروپا سه برابر یا بیشتر شده است و با کمبودهای احتمالی عرضه اولیه مواجه است و صنعت ایالات متحده به دلیل افزایش قیمت سوخت و تورم رو به رشد ضعیف شده است، چین اکنون از مزیت گسترده عرضه ثابت و قیمت‌گذاری مطلوب برخوردار است.
یکی از مثال‌های عینی در میان بسیاری از آنها، صنایع شیمیایی است که از نفت و گاز طبیعی به عنوان ماده خام و حرارت فرآیند استفاده می‌کنند. گزارش‌های جدید حاکی از آن است که شرکت‌های بزرگ مواد شیمیایی اروپایی مانند BASF هم به دلیل کمبود عرضه و هم به دلیل افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در معرض خطر فزاینده بحران هستند. صنایع تولید برق و ماشین آلات در اروپا نیز به همین دلایل در خطر جدی قرار دارند. صنعت مواد شیمیایی ایالات متحده یک رهبر جهانی بوده است، زیرا انقلاب فرکینگ منابع داخلی فراوانی را با قیمت های مطلوب تولید کرده است، اما اکنون توسط صنعت رو به رشد چین تهدید می شود.
مشکل دیگر در افق این است که ایالات متحده و اروپا در ۲۰ تا ۳۰ سال گذشته هیچ ظرفیت قابل توجهی برای پالایش نفت ایجاد نکرده اند. کمبود در این بخش مهم صنعت، عامل اصلی آسیب سیاسی قیمت‌های خرده‌فروشی بنزین و سایر محصولات تصفیه شده در جهان غرب است. چین در حال حاضر حدود ۳۰ درصد ظرفیت مازاد در پالایش دارد و به‌طور قابل‌توجهی می‌تواند وارد این نقض شود و به صادرکننده بزرگی به غرب تبدیل شود، زیرا این کشور از عرضه‌های عمده جدید با قیمت‌های نسبی پایین‌تر از روسیه (و همچنین متحد متقابل آنها ایران) برخوردار است.
ایالات متحده می تواند به متحدان اروپایی و حاشیه اقیانوس آرام خود کمک کند، فرصت رو به رشد چین را در صنایع انرژی بر خنثی کند و به تلاش های اوکراین برای شکست دادن تجاوز روسیه با صنعت تولید نفت و گاز خود کمک کند.
ترویج تولید داخلی بیشتر در میان این بحران‌های مرتبط می‌تواند به کاهش تورم داخلی و حفظ رقابت‌پذیری صنعتی در پی افزایش قدرت صنعتی چین که توسط دشمنان ایالات متحده در روسیه و ایران تقویت می‌شود، کمک کند. این یک بحران حاد است و دولت بایدن و کنگره باید به آن رسیدگی کنند قبل از اینکه اوکراین غرق شود و متحد روسیه چین تسلط بیشتری در بخش صنعت به دست آورد.
نظر شما