مسئله ممنوعیت واردات منابع انرژی روسیه

بازار؛ گروه بین الملل: درست زمانی که کشورهای سراسر جهان در تلاشند تا از انبوهی از چالش‌های اقتصادی ناشی از بیماری همه‌گیری کووید-19 علاوه بر نرخ تورم بالا و قیمت نفت به دلیل بحران جاری در اوکراین، خلاص شوند، اقدامات سخت‌گیرانه‌تر مد نظر قرار می گیرد. منابع انرژی باعث ایجاد استرس و وحشت شدید در بین مردم سراسر جهان خواهد شد. علاوه بر این، چنین اقدامی ممکن است به عنوان بستری برای ناآرامی های داخلی عمل کند که ممکن است خطراتی را برای دولت های ملی ایجاد کند.

جالب اینجاست که در یک نظرسنجی وال استریت ژورنال، حدود 79 درصد از پاسخ دهندگان از ممنوعیت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در مورد نفت روسیه حمایت کردند. در واقع به نظر می رسد که حتی مخالفان نیز از موضع دولت حمایت می کنند.

با این حال این موضع بدون خطر نیست. در حالی که می توان ایالات متحده آمریکا را از لحاظ انرژی مستقل در نظر گرفت، اما این کشور همچنان در کنترل تولید خود با مشکلات زیادی مواجه است. بر این اساس، در حالی که نفت روسیه کمتر از 10 درصد از کل مصرف نفت ایالات متحده را تشکیل می دهد، سرعت بخشیدن به تولید نفت جدید ظرف چند ماه در بحبوحه تشدید مشکل تورم و قیمت های بالای سوخت بسیار دشوار خواهد بود.

علاوه بر این، ناتوانی واشنگتن در جذب کشورهای کلیدی در خاورمیانه لایه دیگری از پیچیدگی را اضافه می کند. در حالی که دولت بایدن در امن سازی تهدید روسیه و انحراف توجه آمریکایی ها از مسائل اجتماعی-اقتصادی به مسائل سیاسی موفق بود، مخالفان به دقت مراقب تأثیر منفی احتمالی این تصمیم بر رفاه مردم خواهند بود. این امر ممکن است در نهایت به عنوان یک اهرم سیاسی حیاتی علیه دولت عمل کند.

علاوه بر این، طرح واردات نفت از ونزوئلا یا ایران مشروعیت ایالات متحده را به عنوان مروج اصلی ارزش‌های لیبرال دموکراسی تضعیف می‌کند. این امر به ناچار منجر به یک سیاست خارجی ناسازگار خواهد شد. تصمیم آمریکا برای ممنوعیت منابع انرژی روسیه بر انسجام و عملکرد شبکه اتحاد این کشور نیز تأثیر خواهد داشت. اروپا جهت تامین 40 درصد گاز طبیعی و یک چهارم واردات نفت خام خود به روسیه وابسته است. در حالی که بریتانیا خروج تدریجی خود از واردات منابع انرژی روسیه را اعلام کرد، سایر کشورهای اروپایی ممکن است نتوانند این کار را انجام دهند.

در واقع، آلمان تاکید کرده است که انجام این کار برای این کشور غیرعملی خواهد بود، زیرا امکان تجربه ناامنی انرژی بزرگ وجود دارد. به طور مشابه، دیگر اعضای کلیدی اتحاد ایالات متحده آمریکا در اروپا تمایلی به اعمال چنین تحریم‌هایی ندارند – تحیم هایی که ممکن است بی‌ثباتی داخلی ایجاد کند و قدرت سیاسی دولت‌های ملی را به چالش بکشد.

سناریوی مشابه زمانی رخ داد که ایالات متحده آمریکا صنعت انرژی ایران را تحریم کرد که این امر باعث شد شرکای استراتژیک کلیدی آن مانند ژاپن و هند را مجبور به توقف واردات انرژی از ایران کند. این امر با توجه به مشکلات جستجوی جایگزینی فوری و عملی، چالش هایی را برای توسعه و منافع ملی آنها ایجاد کرد.

با اثرات فلج کننده اقتصادی این بیماری همه گیر، دولت های ملی در انجام اقداماتی که می تواند توسعه و حمایت عمومی آنها را به خطر بیندازد، بسیار محتاط خواهند بود. این بی میلی ممکن است خطوط گسل را در شبکه اتحاد عمیق تر کند و موانع بیشتری برای اقدام جمعی در آینده ایجاد کند.

مهمترین گامی که در این مرحله باید برداشته شود، ایجاد یک محیط مساعد برای گفتگو و مذاکره بین طرف های درگیر در بحران جاری است. اقداماتی که می تواند وضعیت را نه تنها در اوکراین بلکه در سرتاسر جهان وخیم تر کند، ممکن است با توجه به کشته شدن هزاران نفر و پناهندگی میلیون ها نفر منطقی ترین گام نباشد.