بازار: گروه استانها؛ کار آفرینی یکی از راه‌های رونق تولید و ایجاد اشتغال در همه دنیا به شمار رفته و اقدامی نیکو و پسندیده محسوب می شود ضمن اینکه در ایران و استان همدان نیز کارآفرین و تولید کنندگان موفق بسیاری فعالیت می‌کنند هرچند اغلب کار آفرینان از چگونگی حمایت دولت از آنها گلایه مند هستند.
معرفی کارآفرینان نمونه کشور هر سال در بهمن یا اسفند ماه انجام می‌شود و بعد از سنجش فعالیت یک سال گذشته بهترین و موفق‌ترین واحدهای تولیدی به معرفی سه کارآفرین به عنوان برترین کارآفرینان اقدام می‌کنند که سال گذشته یک شرکت تولیدی در حوزه تجهیزات ترافیکی و مشاوره و اجرا در همدان به عنوان کارآفرین نمونه کشوری برگزیده شد.
شناخت بیشتر این کارآفرین نمونه خبرنگار بازار را به گفتگو با وی ترغیب کرد که در ادامه مصاحبه اختصاصی خبرنگار بازار با مجید امیری شهریار کار آفرین موفق کشوری را می‌خوانید.
*لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید که در چه حوزه‌ای و به مدت چند سال فعالیت دارید.
مجید امیری شهریار هستم و دکتری عمران گرایش راه و ترابری دارم؛ ۱۸ سال در زمینه تولید تجهیزات ترافیکی و اجرا و مشاور فعالیت می‌کنم و از سال ۸۹ تا ۹۲ در کشورهای عراق و ارمنستان فعالیت داشتم و تا امروز برای ۱۶۰ نفر به صورت مستقیم اشتغال ایجاد کرده ام و هر ماه فهرست بیمه این ۱۶۰ نفر به بیمه تامین اجتماعی ارسال می‌شود.
همچنین در حال راه اندازی یک کارگاه تولید تجهیزات ترافیکی در سنقر کرمانشاه هستیم که آن کارگاه هم برای ۲۴ نفر اشتغالزایی خواهد داشت اما مورد کم لطفی مسئولان استان کرمانشاه قرار گرفتیم چراکه قصد داشتیم این کارگاه جدید در دهه فجر به بهره برداری برسد اما محقق نشد.
*کارآفرین نمونه کشوری براساس چه ساز و کاری انتخاب می‌شود و ملاک‌های انتخاب کار آفرین نمونه چیست؟
هر سال شرکت های تولید کننده، صادر کننده و کارآفرین اسناد، مدارک و رزومه خود را ارسال می‌کنند؛ مبنای انتخاب کارآفرین نمونه فقط بزرگی شرکت و تعداد اشتغال ایجاد شده نیست چراکه شرکت‌های بزرگی با دو هزار و پنج هزار پرسنل حضور دارند اما آیتم‌های زیادی برای انتخاب کار آفرین برتر وجود دارد.
هیئت داروان هر سال از ابتدای سال اسناد و مدارک لازم را برای انتخاب کارآفرین برتر جمع آوری می کند که البته بخشی از مدارک را خود ما می فرستیم و بخشی را از سازمان هایی مثل صنعت، معدن و تجارت، تامین اجتماعی، امور مالیاتی می‌گیرند و هیئت داروان روی این موارد نظر می دهند و در چند مرحله پایش انجام می‌شود.
هر سه یا چهار ماه یک سیمنار برگزار می‌شود و بعد از پایش تعداد شرکت‌ها کم خواهد شد و در نهایت در بهمن یا اسفند ماه هر سال در سالن همایش وزارت کشور سه شرکت در زمینه‌های مختلف انتخاب می شوند.
شرکت ما در سال ۱۴۰۰ و سال ۹۹ در زمینه مشاوره، طراحی، تولید و اجرای تجهیزات ترافیکی در کشور مقام نخست را کسب کرد و افتخار می‌کنم که این رتبه را برای استان همدان کسب کردیم.
دفتر مرکزی ما در استان همدان قرار دارد اما کارگاه‌های تولیدی ما در استان‌های مرکزی، کرمانشاه و فارس قرار دارند و متاسفانه به خاطر کم توجهی مسئولان همدان و به دلیل گره زدن تولید، صنعت و کار آفرینی به سیاست و با وجود اینکه ساکن همدان هستم اما تاکنون هیچ کارگاه تولیدی در استان همدان راه اندازی نکرده ایم.
* چه مشکلات و چالش‌هایی بر سر راه تولید و کارآفرینی وجود دارد؟
در کشور ما به دلیل وجود تحریم‌های ظالمانه، تولید کننده‌ها با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند که یکی از مشکلات واردات مواد اولیه است.
من به عنوان تولید کننده رنگ ترافیکی فعال هستم و اصلی‌ترین مواد اولیه تولیدات ما رزین است که از کشور آلمان وارد می‌شد که با تشدید تحریم‌ها مجبور به استفاده از رزین تولیدی از پتروشیمی‌های داخل کشور شدیم اما متاسفانه پتروشیمی‌های داخلی با تولید کننده سلیقه‌ای برخورد می کنند چراکه دولت این شرکت‌ها را به حمایت از اشتغال و تولید موظف نکرده است
من به عنوان تولید کننده رنگ ترافیکی فعال هستم و اصلی‌ترین مواد اولیه تولیدات ما رزین است که از آلمان وارد می‌شد که با تشدید تحریم‌ها مجبور به استفاده از رزین تولیدی از پتروشیمی‌های داخل کشور شدیم اما متاسفانه پتروشیمی‌های داخلی با تولید کننده سلیقه‌ای برخورد می کنند چراکه دولت این شرکت‌ها را به حمایت از اشتغال و تولید موظف نکرده است.
موضوع نوسان قیمت دلار یکی دیگر از مشکلات تولید در کشور است، شرکت‌های پتروشیمی تولید خود را قطع می‌کنند و یا حتی ممکن است تولید را قطع نکنند اما توزیع را قطع می‌کنند؛ به این صورت که به واحدهای تولیدی مواد اولیه نمی‌دهند، اما بعد از افزایش قیمت‌ها مواد اولیه را توزیع می‌کنند و ما در بیشتر پروژه‌ها به خاطر نوسانات قسمت متضرر می‌شویم.
یکی دیگر از مشکلات عدیده‌ای که همه تولید کنندگان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند مسئله بیمه تامین اجتماعی و دارایی است.
برخی اقشار و مشاغل با درآمدهای گزاف ریالی مالیات پرداخت نمی‌کنند؛ اما کار ما تولید و اجراست و همه چیز حسابرسی شده است به شکلی که ۹۵ درصد کار ما مستقیم با ادارات دولتی، وزارت راه و شهرسازی و شهرداری هاست و موظف هستیم تمام فاکتور فروش و تراکنش‌ها را ثبت کرده و دارایی را پرداخت کنیم.
در چند سال گذشته دولت توان پرداخت به موقع مطالبات ما را نداشته و از طرفی دارایی تمام اموال ما را توقیف می‌کند؛ با توقیف اموال هیچ حرکتی نمی‌توانیم انجام دهیم مگر اینکه ماشین زیر پا یا خانه یا وسایل کارخانه را بفروشیم تا مالیاتی که من هنوز پول آن را از دولت دریافت نکرده‌ایم را پرداخت کنیم و این در حالی است که مشاغل زیادی به صورت دلالی کار می‌کنند و ریالی مالیات پرداخت نمی‌کنند.
*در زمینه دریافت تسهیلات بانکی و همراهی بانک‌ها چه مشکلاتی وجود دارد؟
مشکل دیگر در حوزه تولید مشکل صدور مجوز ها است به طوری که برای ساخت کارخانه مشکل مجوز داریم و به راحتی مجوز صادر نمی‌کنند.
تعداد اشتغال ایجاد شده یکی از آیتم‌ها برای انتخاب و رتبه بندی کار آفرینی است و یکی دیگر از آیتم‌ها عدم دریافت تسهیلات بانکی است ضمن اینکه تاکنون یک هزار تومان تسهیلات از هیچ بانک خصوصی و دولتی دریافت نکرده ام؛ نه اینکه تسهیلات بانکی نیاز نداشته باشم، بلکه به این خاطر که بانک‌ها همراهی نمی‌کنند.
بسیاری از تولید کنندگان درگیر مشکلات بانکی شده اند و تمام دارایی خود را مزایده گذاشته و می‌فروشند و همه این مسائل به خاطر عدم حمایت دولت است.
دولت می‌گوید کار آفرینی و اشتغال انجام دهید اما بعد از ورود سرمایه گذار، حمایت‌های لازم را انجام نمی‌دهد.
به دلیل نوسان قیمت و به خاطر تحریم مواد اولیه وارد نمی‌شود و مجبوریم مواد اولیه ایرانی استفاده کنیم که قیمت مواد اولیه تولید داخل هم با نوسانات دلار بالا و پایین می‌شود.
پروژه خط کشی راه‌های استان هرمزگان را در حال انجام دارم و رنگی که برای این کار تولید می‌کردم در زمان عقد قرارداد کیلویی۴۰ هزار تومان بود اما با توجه به نوسانات قیمت دلار امروز قیمت آن رنگ کیلویی ۵۰ هزار تومان است و ۲۰ درصد قیمت مواد اولیه به خاطر نوسانات بازار افزایش پیدا کرده است و در این شرایط دولت هم از تولید کننده حمایتی نمی‌کند؛ به همین دلیل بسیاری از تولید کنندگانی که از تسهیلات بانکی استفاده می‌کنند، با مشکل مواجه شده و متضرر می‌شوند.
بسیاری از واحدهای تولیدی صنعتی را می‌شناسم که با وجود داشتن ۴۰۰ یا ۵۰۰ نفر پرسنل به خاطر عدم توانایی در پرداخت تسهیلات ۴۰۰ میلیون تومانی تعطیل شده اند
بسیاری از واحدهای تولیدی صنعتی را می‌شناسم که با وجود داشتن ۴۰۰ یا ۵۰۰ نفر پرسنل به خاطر عدم توانایی در پرداخت تسهیلات ۴۰۰ میلیون تومانی تعطیل شده اند.
تولید کننده‌ای که ۴۰۰ میلیون تومان وام گرفته با سود و جریمه اکنون باید ۱۱ میلیارد تومان به بانک پرداخت کند و در حال حاضر واحد را برای فروش گذاشته است و این در حالی است که وقتی حرف از اشتغالزایی می‌شود، مسئولان خیلی قشنگ حرف می‌زنند اما در عمل در اجرا و توسعه هیچ حمایتی نمی‌کنند.
* دولت چه حمایتی می‌تواند داشته باشد؟
۹۰ درصد مشکلات ما عدم پرداخت مطالباتمان از طرف دولت است، یعنی اگر دولت مطالبات من به عنوان یک تولید کننده را پرداخت کند من نیاز به تسهیلات ندارم و هر روز می‌توانم اشتغالزایی بیشتری داشته باشم و کارگاه‌های تولیدی را توسعه دهم.
من کالا تولید و صادر می‌کنم و از معافیت مالیاتی صادرات برخوردار بودم و برای کشور ارز آوری داشتم، سود تولید بیش از ۲۵ درصد نیست که بخواهم وام ۱۸ درصد بگیرم و بهتر است دولت به جای تسهیلات کار راه را برای فعالیت سایر کشور ها مثل عراق، افغانستان و دیگر کشورهای همسایه هموار کند.
*در زمینه صادراتی آیا اقداماتی داشته‌اید و یا برنامه‌ای دارید؟
در زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد برای واحدهای تولیدی در شهرک صنعتی خمین اراک یکسری مشکلات پیش آمد؛ رئیس جمهور وقت به اراک سفر کرد و من به عنوان نماینده شهرک صنعتی خمین با او صحبت کردم، به من وقت دادند تا برای طرح مشکلات تولید کنندگان شهرک صنعتی خمین به تهران و دفتر ریاست جمهوری بروم.
در دفتر ریاست جمهوری مطرح کردم که ۱۸۰ واحد مشغول تولید گارد ریل بودیم که تعطیل شدیم و موضوع نوسانات قیمت را مطرح کردم؛ نهاد ریاست جمهوری کمک بزرگی کرد و با همکاری وزارت امور خارجه رایزنی‌هایی انجام شد و پروژه‌های عراق را برای ما گرفتند.
پروژه گارد ریل در بغداد صفر تا ۱۰۰ به من داده شد و مجوزهای لازم را هم دادند و در این زمینه‌ها راه را برای ما هموار کردند تا وارد عراق شدیم؛ شرکت‌های زیادی در عراق کار کردند و حتی در حال حاضر کار ساخت صحن حضرت زهرا ۱۰۰ درصد در دست ایرانی‌ها است.
همچنین یک سال و نیم در جنوب عراق در شهرهای بغداد، کربلا و نجف کار کردیم اما با ظهور داعش و عملیات تروریستی امنیت عراق پایین آمد و دیگر امکان کار کردن وجود نداشت.
هم اکنون دو هزار شاخه گاردریل در عراق آماده نصب داریم و در حال رایزنی هستیم که مجدد پروژه‌ها فعالیت خود را آغاز کنند و اگر چنین حمایت‌هایی از سمت دولت انجام شود شرایط بهتر می‌شود.
*در بین کشورهای همسایه کدام کشور رقیب کاری شما است؟
با ترکیه رقابت تنگاتنگی داشتیم و از نظر کیفیت، مهندسی اجرا و صادرات تکنولوژی بهتر از ترکیه هستیم.
رنگ ترافیکی عالی و ممتاز را در ایران کیلویی ۴۰ هزار تومان می‌فروشم و قیمت این رنگ در عراق سه دلار است که حتی اگر با دلار ۲۵ هزار تومانی حساب کنیم قیمت یک کیلو رنگ ترافیکی در عراق ۷۵ هزار تومان می‌شود اما به دلیل نداشتن حمایت دولت برای من به عنوان تولید کننده صادرات به عراق به صرفه نیست
رنگ ترافیکی عالی و ممتاز را در ایران کیلویی ۴۰ هزار تومان می‌فروشم و قیمت این رنگ در عراق سه دلار است که حتی اگر با دلار ۲۵ هزار تومانی حساب کنیم قیمت یک کیلو رنگ ترافیکی در عراق ۷۵ هزار تومان می‌شود اما به دلیل نداشتن حمایت دولت برای من به عنوان تولید کننده صادرات به عراق به صرفه نیست.
ترکیه به تولید کننده برای صادرات سوبسید حمل بار با ناوگان‌حمل و نقل عمومی را می‌دهد و تولید کننده بار صادراتی خود را با کرایه پایین می‌فرستد اما من باید بیش از ۱.۵ دلار برای کرایه هزینه بدهم چرا که هزینه حمل و نقل نرخ مصوب ندارد و دولت هم حمایت نمی‌کند؛ اگر حمایت دولتی باشد می‌توانیم در زمینه صادرات حرف نخست را بزنیم چرا که کیفیت تولیدات ما خیلی بهتر از ترکیه است اما عراق ۸۰ درصد از ترکیه خرید می‌کند چراکه دولت ترکیه از تولید کنندگان خود حمایت می‌کند.
*به عنوان تولید کننده تجهیزات ترافیکی عمده مشکلات راه‌های کشور را چه چیزی می‌دانید؟
در زمینه ایمنی و تصادفات در هر صورت انسان مقصر اول است چرا که من انسان به عنوان راننده و تولید کننده تجهیزات ترافیکی اگر از کیفیت کار خود کم کنم یا به عنوان ناظر اجرای طرح ترافیکی و ایمنی کم کاری کنم، در حوادث جاده‌ای مقصر هستم؛ ماشین تقصیری ندارد چرا که ماشین عقل و شعور ندارد، اگر مقداری وجدان کاری را بالا ببریم موضوع خسارت‌های جانی و مالی و سایر خسارتها به حداقل می‌رسد.
ایمنی جاده‌ها خیلی مهم است اما متاسفانه اعتبارات عمرانی ما خیلی پایین است و جاده‌ها با حداقل اعتبارات عمرانی اداره می‌شوند و وزارت راه توانایی اینکه برای کاربران جاده‌ای، جاده ایمن و امن طراحی کند، ندارد؛ وزارت راه به دلیل نداشتن پول و اعتبار از حداقل امکانات ایمنی استفاده می‌کند، نقطه مهم و حساسی مثل گردنه اسدآباد سالهاست کشته می داد تا اینکه امسال در این گردنه نیوجرسی مفصلی اجرا شد، درصورتی که هزینه نیوجرسی‌های مفصلی از نظر مادی به اندازه دیه دو انسان است.
*صحبت پایانی
متاسفانه در زمینه ایمنی جاده ها و اعتبارات ضعیف هستیم، عمده مسئله در تصادفات علائم افقی و ایمنی و خط کشی و تابلوها است، این علائم برای دید رانندگان در شب در شرایط نامساعد جوی می‌تواند بیشترین کمک را به راننده بکند اما به دلیل کمبود اعتبارات وزارت راه قادر نیست به نحو احسن جاده‌ها را برای کاربران جاده‌ای ایمن کند.
نظر شما