سیاوش کیانی پور؛ بازار: گلستان استانی در شرقی ترین بخش دریای خزر است که علی رغم ساحلی بودن و دارای طبیعت بکر، فقط سرسبزی را در نام خود یدک می کشد و زیرساخت و درون آن پر از چالش های اقتصادی و توسعه ای است.
از گذشته های دور هرگاه صحبت از استقرار صنایع متوسط و بزرگ در گلستان قوت می گرفت، ناگاه موضوع محدودیت احداث این صنایع در استان های شمالی به قدری جدی مطرح می شد که سرمایه گذاران را از هرگونه فعالیتی باز می داشت.
سایه کم رنگ قوانین
این در حالی است که دو سوم پهنه گلستان را بیابان هایی فرا گرفته که با بخش های کویری استان های فلات مرکزی ایران برابری می کند. حالا اما سایه چنین قوانینی کم رنگ شده اما باز هم بخش خصوصی آن چنان که باید و شاید تمایلی برای حضور در استان دارای رتبه ۲۵ صنعت کشور، از خود نشان نمی دهد.
استانی که از ۲۳ شهرک صنعتی به وسعت هزار هکتار، یک ناحیه صنعتی به وسعت هزار هکتار و البته منطقه آزاد تجاری صنعتی ۱۲ هزار هکتاری برخوردار است. البته که دارا بودن چنین ظرفیت هایی به تنهایی زمینه ارتقا رتبه استان را از بیست و پنجم به رتبه های زیر ۱۰ و یا بالاتر از میانگین کشوری فراهم نمی آورد.
آنچه زمینه حضور سرمایه گذاران را برای استفاده از ظرفیت های بالقوه گلستان فراهم می دارد، نخست همراهی بخش دولتی برای ارائه سریع مجوزها و یا حتی آماده سازی مجوز ها برای طرح های سرمایه گذاری است و دوم ایجاد زیر ساخت های استقرار صنایع است.
تامین انرژی؛ زیرساخت مهم برای توسعه صنایع
یکی از مهمترین زیر ساخت های لازم برای استقرار هر گونه صنعتی در گلستان، انرژی است. امروزه در دنیا انرژی برق، به عنوان انرژی پیشران مورد توجه صنعت گران است و گلستان نیز باید در مسیر توسعه این زیر ساخت گام های سریع تری را بردارند. نیروگاه برق آذرخش در شهرستان علی آباد کتول تنها واحد نیروگاهی استان است که با ۴۰ درصد بازده، هزار مگاوات برق تولید می کند.
البته بیش از سه سال است که موضوع اجرای سیکل ترکیبی در این نیروگاه بطور جدی مورد پیگیری قرار گرفته و در صورت اجرا بازدهی آن به ۶۰ درصد و تولید برق آن به یک هزار و ۵۰۰ مگاوات ارتقا خواهد یافت اما علی رغم رایزنی های بسیار از سوی مقامات استانی و نمایندگان مردم هنوز این اتفاق رخ نداده است.
از سوی دیگر بخش دولتی هنوز نتوانسته است موانع پیش روی سرمایه گذاران نیروگاه های کوچک مقیاس را رفع کند. بی تردید اولین و اساسی ترین زیرساختی که زمینه حضور سرمایه گذاران را در گلستان فراهم می اورد، انرژی و بطور مشخص برق است.
نیاز به زیرساخت ها
اگر شهرک یک هزار هکتاری اترک و منطقه آزاد تجاری صنعتی ۱۲ هزار هکتاری اینچه برون بخواهند ظرفیت برای توسعه گلستان قلمداد شوند، یقینا نیازمند زیرساخت های آب، برق، گاز و در یک کلام انرژی هستند. این روزها شورای عالی مناطق آزاد در حال تهیه طرح جامع منطقه آزاد اینچه برون است.
به نظر می رسد دولت سیزدهم اهتمام ویژه ای در مسیر توسعه صنعت در گلستان بر پایه مزیت های نسبی استان خصوصا کشاورزی و توسعه صنایع تبدیلی دارد، که البته جای خوشحالی دارد اما یقینا برنامه ریزان باید به تامین زیرساختی صنایع خصوصا تامین انرژی توجه ویژه ای داشته باشند چرا که سرمایه گذاران برای یک اقدام کوتاه مدت به گلستان نخواهند آمد و آنان برای حضور دراز مدت نیازمند تامین انرژی مطمئن هستند تا بتوانند از این رهگذر برای کشور ارز آوری و افزایش صادرات، برای استان اشتغال پایدار و ارزش افزوده و برای خود ارتقا سرمایه و افزایش اعتبار را فراهم آورند.
نظر شما