محمود سعیدی در گفتگو با خبرنگار بازار، با اشاره به مشکلات واحدهای تولیدی استان سمنان، تاکید کرد: مشکلات و موانع زیاد هستند از جمله نقدینگی و همچنین بدهی به بانکها و امکان تملک اما آنچه حداقل در واحدی که ما در آن کار میکنیم، حادث شده فرسودگی ماشین آلات صنعتی است.
وی با بیان اینکه یک دستگاه تزریق که در ابتدای دهه ۹۰ نهایتاً ۴۰۰ میلیون تومان بود امروز به ده و نیم میلیارد تومان افزایش قیمت داده است در نتیجه توان تعویض یا خریداری ماشین آلات جدید را نداریم چرا که تمام سرمایه ما به سه میلیارد تومان هم نمیرسد، افزود: یکی از دستگاههای ما بالای ۲۰ سال تا جایی که در خاطر من است شاید هم بیشتر، عمر دارد و مدام خراب میشود لذا وقتی دستگاه نباشد، یعنی تولید نیست و وقتی تولید نباشد یعنی شما اقساط بانک، حقوق کارکنان و … را نمیتوانید بپردازید.
تأمین مواد اولیه و دستگاههای فرسوده
این فعال بخش تولید با بیان اینکه تأمین مواد اولیه خود یک دردسر دارد و به دشواری با توجه به تحریمها و مشکلات ارزی و دلار و رانی، صورت میگیرد حال فرض کنید ماده اولیه که با این بدبختی تأمین میشود، در یک دستگاه خراب شود، گفت: این دو ضرر به شما میرساند نخست ماده اولیه شما حیف شده و ثانیاً آن سودی که قرار بود از تولید کنید را نکردهاید در نتیجه دو برابر آنچه دیده میشود، به کارخانه ضرر میرسد.
سعیدی با بیان اینکه یک بار بهین یاب دریافت کردیم اما همان موقعی بود که یکباره دلار از ۱۳ هزار تومان به ۲۱ هزار تومان رسید و عملاً اگر میتوانیم برای مثال ۱۰۰ تن ماده اولیه با آن پول بخریم یکباره بدل به ۳۰ تن شد پس آنطور که باید و شاید برایمان سود نکرد و فقط اقساط را بر دستمان گذاشت، تاکید کرد: اگر میدانستیم قرار است با وام گرفتن به ورطه بیفتیم هرگز چنین کاری نمیکردیم و اگر شده کارخانه را میبستیم به سمت بانک نمیرفتیم.
وی با بیان اینکه امروز دوباره برای ماشین آلات وام میدهند منتها یک بار گوشمان را گرفتهایم، بیان کرد: به فرض ما یک میلیارد تومان هم وام بگیریم چطور یک دستگاه را از چین یا کره وارد کنیم؟ داستانهای ارز و مافیا و.. سر جای خود هستند از سوی دیگر فرض کنید ما یک میلیارد تومان دستگاه از چین سفارش دادیم و با دلار امروز توافق کردیم اگر تا روزی که خواستیم پول را واریز کنیم دلار گرانتر شد چه کنیم؟ همان بلایی که در چند مقطع بر سر ما و همکاران ما آمد.
میترسیم دستگاه وارد کنیم
این فعال تولید گفت: در سالی که طی یک تعطیلات نوروز ارز سه برابر شد همگان به خاطر دارند که تولید گران به ورطه نابودی رسیدند چرا که دستگاهها را با ارز ۱۸۰۰ تومانی سفارش داده بودند و یکباره موقع تحویل باید با ارزش ۳۵۰۰ تومانی پول میدادند و بعد هم ۴,۲۰۰ تومان شد یعنی هر روز که دیرتر واریز میکردند گرانتر میشد و دستگاهها در نتیجه در گمرک ماند لذا واقعاً به ما حق بدید که هم از ماشین آلات فرسوده بنالیم و هم جرأت خرید ماشین آلات جدید را با وام و ارز نداشته باشیم.
سعیدی با بیان اینکه ماشین آلات ایرانی بعضاً وجود دارند اما یک زمانی بود که شما دستگاه ایرانی را یک سوم قیمت دستگاه خارجی میخریدید امروز همان دستگاههای تولید ایران هم میلیاردها تومان قیمت دارند مضافاً بر اینکه آن راندمان و کیفیت که ما میخواهیم را هم ندارند و این یک حقیقت است که باید بپذیریم، بیان کرد: سابقاً در یک مجتمع نان کار میکردم که تمام دستگاههای خبازی آن آلمانی بودند و برای مدتی یک دستگاه ایرانی را جایگزین کردیم به خاطر دارم که حیات و ممات کارخانه داشت به خطر میافتاد تا اینکه مجبور به تعمیر آن دستگاه با حضور تکنسینهایی از ترکیه شدیم.
وی افزود: این درست است که ما باید از تولید داخلی حمایت کنیم اما فکر نکنید که تولید ماشین آلات داخلی در همه رستهها و اصناف عالی هستند، خیر، ما در زمینه مثلاً لوازم خانگی پیشرفت بسیار چشمگیری داشتهایم اما در خودرو و صنعت و … متأسفانه هنوز با استانداردهای کشور خودمان و خاورمیانه هم فاصله داریم چه برسد به دنیا؛ برای مثال یک نکته کوچک را به شما بگویم آن اینکه در یک دستگاه برقی که عمر ۴۰ ساله دارد و ساخت آلمان است اگر شما دقت کنید بالا پایین شدن ولتاژ برق به یک اندازه به شدت محدود است اما دستگاه جدید ایرانی آنچنان نوسان دارد که هر لحظه امکان دارد جایی آسیبی ببیند.
نظر شما