علی جواهری؛ خبرگزاری بازار: گاهی نان درآوردن مثل رفتن به دهان شیر می ماند. چند نفر حاضرند بابت مبلغ قابل توجهی چند ثانیه کنار یک شیر یا هر حیوان درنده قرار بگیرند؟ مسلماً از میان تمام آدم ها به اندازه انگشتان یک دست حاضر به انجام این کار هستند. یکی از این افراد که خطر را به جان می خرد «ملک دینار شجره» سیستان و بلوچستانی است که با گاندوها (تمساح های پوزه کوتاه) چند ثانیه نه بلکه ساعت ها زندگی می کند. او با پرورش گاندو یک تحول اقتصادی را برای روستای کویری باهوکلات ایجاد می کند. ملک دینار و گاندوهایش که آوازه جهانی دارند پای هزاران گردشگر را به روستای دورافتاده شان باز کرده اند. اکنون بومگردی شجره یکی از پربازدیدترین اماکن گردشگردی سیستان و بلوچستان محسوب می شود؛ بومگردی که با نیت درست شکل گرفته و تا حد زیادی خطر انقراض گاندوی ایرانی را کاهش داده است.
ملک دینار می گوید: «تمساح ها قرن هاست در این منطقه زندگی می کنند و ما آمده ایم وسط زندگی آنها روستا و شهرمان را بنا کرده ایم. پس اولویت زندگی در اینجا با آنهاست. اگر بتوانیم محیط زیستمان را حفظ کنیم و ارتباطی مسالمت آمیز بین میان انسان و محیط زیست ایجاد کنیم می توانیم از یکدیگر بهره مند شویم. حتی می توانیم در یک معامله منصفانه از محیط زیست درآمدزایی داشته باشیم و انسانهای زیادی را از فقر نجات دهیم.»
کمک به گاندوها برای ادامه زندگی
مو به تن بینندگان سیخ می شود وقتی جلو می رود و کنارشان می نشیند. ۱۶، ۱۷ تمساح هستند که طول هر کدام به ۳متر می رسد. او از روایت شکل گیری این ارتباط می گوید که برای خیلی ها جالب است: «خشکسالی امان سیستان و بلوچستان را گرفته بود. محل زندگی تمساح ها کاملاً از بین رفته بود و من هم خیلی دلم برایشان می سوخت و دوست داشتم کمکشان کنم. یک بار چاله بزرگی حفر کردم و نزدیک غروب یک تانکر آب برایشان بردم و آن را پر کردم، مقداری هم نان برایشان ریختم و رفتم. فردا صبح که برگشتم دیدم آب تنی کرده اند. اما به نان ها دست نزده بودند. ماهی صید کردم و کنار حوضچه برایشان ریختم و بعد از چند ساعت که سرکشی کردم متوجه شدم فقط با آنها بازی کرده اند. دفعه بعد مقداری گوشت مرغ برایشان ریختم و وقتی رفتم دیدم هیچ چیز از آنها باقی نمانده است. از آن روز به بعد تا امروز برایشان غذا می آورم. رفته رفته به آنها نزدیک شدم. تا جلو پایم می آیند و منتظرند تا به آنها غذا بدهم. وقتی غذایشان را می خورند چند هفته میان بوته ها مخفی می شوند. حتی برایشان یخچال خریدم تا مواد غذایی شان را در آن نگهداری کنم.»
میتوانیم با طبیعت ارتباط داشته باشیم
«خیلی ها از کار من انتقاد می کنند که چرا این کارها را انجام می دهم. آنان می گویند گاندوها باید خودشان غذایشان را پیدا کنند. ولی واقعیت این است که هیچ غذایی برای آنها در اینجا وجود ندارد؛ شهرنشینی ما چرخه زندگی این جانور را به هم ریخته و وظیفه ما این است که به بقای آنها کمک کنیم. گاندوها وقتی گرسنه اند و در آب شنا می کنند خطرناک می شوند. چون امری بسیار طبیعی است. این شرایط آنها باعث می شود وقتی به حریمشان وارد می شویم به ما حمله کنند و آسیب بزنند.» او می گوید: «ارتباط انسانها با طبیعت یک ارتباط دوسویه است. اگر از طبیعت نگهداری کنیم، مرزهایمان را رعایت کنیم و از همه فراتر بتوانیم ارتباطمان را حفظ کنیم می توانیم از یکدیگر بهره ببریم. این ارتباط حتی می تواند با حیاط وحش هم برقرار باشد. همیشه نگاه من به زندگی چنین بوده و تلاش کردم این نگاه را حفظ کنم. »
با ارتباطی که با گاندوها برقرار کردم یک بومگردی راه انداختم که سالانه هزاران نفر برای بازدید به اینجا می آیند و اینگونه روستای دورافتاده ما رونق اقتصادی پیدا کرده است. گردشگران می آیند و از امکانات روستا استفاده می کنند و محصولات روستاییان را می خرند و از گاندوهای من هم دیدن می کنند
۱۰ میلیون تومان در یک فصل
تعداد گاندوهای ملک دینار از ۱۶ به ۲۶ قلاده رسیده؛ افزایشی که با زاد و ولد آنها اتفاق افتاده است. اتفاقی که با نگهداری های بی وقفه ملک دینار رخ می دهد و بیکاری را از یک روستای دورافتاده ریشه کن می کند: «رفته رفته با ارتباطی که با گاندوها برقرار کردم یک بومگردی راه انداختم که سالانه هزاران نفر برای بازدید به اینجا می آیند و اینگونه روستای دورافتاده ما رونق اقتصادی پیدا کرده است. گردشگران می آیند و از امکانات روستا استفاده می کنند و محصولات روستاییان را می خرند و از گاندوهای من هم دیدن می کنند. اغلب جوانان روستای ما که بیکار بودند حالا تلاش می کنند تا با خلاقیت، گردشگران را جذب کنند و درآمدزایی داشته باشند. گروهی صنایع دستی عرضه می کنند و عده ای هم محصولات غذایی روستایمان را در اختیار گردشگران می گذارند و کلی اتفاق خوب به خاطر گاندوها رخ داده است.» درآمد ملک دینار از پرورش گاندوها از هزینه ای است که گردشگران برای بازدید پرداخت می کنند؛ درآمدی که در یک فصل ۱۰میلیون تومان بوده است.
گردشگری فرصتی برای تحول اقتصاد
ملک دینار بومگردی و گردشگری را یکی از فعالیت های اشتغالزا می داند؛ موضوعی که به نظر او می تواند جوانان استان های جنوبی را از بیکاری و مهاجرت به کشورهای خلیج فارس نجات دهد: «گردشگری یکی از پردرآمدترین مشاغل دنیا محسوب می شود که برای مناطق کویری ایران می تواند یک تحول اقتصادی را رقم بزند. جوانان سیستان و بلوچستان درگیر مواد مخدر و قاچاق هستند که عاقبت چندان خوبی ندارد. اغلب این جوانان توانایی بالایی در کویرنوردی دارند و نقاط بکر کویر را می شناسند که برای گردشگران بسیار جذاب خواهد بود. طبیعت این منطقه با شمال کشور قابل رقابت است. جایی از سرزمین ما کویر و دریا کنار هم قرار می گیرد و صحنه بسیار زیبایی را رقم می زند که از شگفتی های دنیا محسوب می شود. همین کار می تواند اتفاقات بسیار خوبی را رقم بزند و بسیاری از جوانان را که از بیکاری رنج می برند نجات دهد. البته باید مسئولان حمایت کنند و مسیر را به جوانان نشان دهند و بسترهای لازم را ایجاد کنند تا گردشگری در این منطقه جان بگیرد. جوانان هم باید وارد کار شوند و فعالیت هایشان را در زمینه گردشگری شروع کنند. سیستان و بلوچستان صدها نوع غذای منحصر به فرد دارد. سنت های بسیار زیبایش هم در کنار طبیعت بکر می تواند جاذبه بسیار خوبی برای گردشگران داشته باشد.»
نظر شما