طاهر خیری*؛ بازار: این روزها اجناس قیمت ثابتی ندارند. مردم شب می خوابند، فردایش با قیمت های جدیدی روبرو می شوند. آنها از این وضعیت بی ثباتی در قیمت ها گله مند اند و هاج و واج نظاره گر بازار پرتلاطم هستند.بازاری که به نظر می رسد خبری از نظارت های میدانی مستمر بازرسان و مدیریت اصولی مسئولان امر در آن نیست.
یک روز قیمت لبنیات، یک روز قیمت شوینده ها، یک روز قیمت میوه و روزی دیگر قیمت نان افزایش می یابد تا سبد مصرفی مردم کوچک و کوچکتر شود و سفره شان خالی تر. مسئولان از ثبات در بازار و کنترل قیمت ها می گویند اما مردم چیز دیگری مشاهده می کنند و هر کس راه خود را می رود.
به دنبال افزایش رسمی قیمت نان در پایتخت، برخی نانوایان تبریزی در چند روز اخیر خودسرانه قیمت نان را افزایش داده اند و مردم بخت برگشته نیز مجبور به تهیه نان سفره خود با قیمت جدید می شوند. با جلوگیری مسئولان قیمت ها به عقب برگشت اما این پایان ماجرا نبود. تعدادی از نانواها با اعتراض کرکره مغازه هایشان را بستند و تعدادی نیز مسیر تخلف را برگزیدند. این نانوایان ادعا می کنند آزادپز هستند و از آرد یارانه ای دولت استفاده نمی کنند تا با این بهانه افزایش خودجوش قیمت نان را توجیه کنند.
اکنون نان در مناطق مختلف شهر تبریز قیمت متفاوت دارد و برخی نانوایان، نان بی کیفیت پخت کرده و تحویل مشتری می دهند. به عنوان مثال نان بربری از دو هزار تومان به سه هزار تومان افزایش یافته است و قیمت نان بسته بندی شده برخی برندها از ۲۰ هزار تومان تا ۳۰ هزار تومان در نوسان است. در این بلبشو قیمت ها، خبری از موضع گیری اتحادیه نانوایان و نیز پاسخگویی فرمانداری تبریز در قبال افزایش خودسرانه قیمت نان نیست.
نانوایان برای افزایش قیمت نان استدلال های خود را دارند. آنها می گویند هزینه های تولید از قبیل اجاره مغازه، دستمزد کارگر، هزینه های آب و برق و گاز و هزینه حمل و نقل افزایش یافته و دخل و خرج شان با هم نمی خواند و با این وضعیت پخت نان به صرفه نیست. از طرف دیگر وقتی قیمت دیگر اجناس گران شده پس نان هم باید گران شود تا ما بتوانیم سرپا بمانیم.
در چنین شرایطی نانوایان راهی جز افزایش قیمت ندارند در غیر این صورت امکان فعالیت وجود ندارد و باید شغلمان را عوض کنیم. این استدلال نانوایان درست است اما مردم چه گناهی کرده اند که باید تاوان افزایش هزینه ها را بدهند و نان بی کیفیت و گران تر از روزهای قبل به خانه شان ببرند.
واقعیت این است که نان قوت غالب خانواده های ایرانی است و در رتبه نخست سبد مصرفی قرار دارد. با افزایش قیمت نان در کنار افزایش قیمت دیگر اجناس فشار مضاعفی بر معیشت و گذران زندگی اکثر مردم وارد می شود.
با تداوم وضعیت فعلی گرانی، بودجه خانوار آب می رود و دیگر بابا پولی نخواهد داشت تا نان گران بخرد و سر سفره اهل و عیال خود بیاورد. برای جلوگیری از حذف تدریجی نان از سبد مصرفی خانوار و نیز تداوم فعالیت نانواها، راهکار منطقی حمایت یارانه ای بیشتر دولت از هر دو طرف ماجرا است.
*روزنامه نگار
نظر شما